PDF downloaden - Week van de chronisch zieken
PDF downloaden - Week van de chronisch zieken
PDF downloaden - Week van de chronisch zieken
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Tekst en foto: Liesbeth Sluiter<br />
Simon <strong>van</strong> Etten (69) was het achtste<br />
kind uit een tuin<strong>de</strong>rsgezin <strong>van</strong> negen.<br />
Toen hij vijf was, mocht hij een keer<br />
mee naar familie die in het trotse bezit<br />
was <strong>van</strong> een piano. ‘Een prachtig<br />
apparaat was het, zwart gepolitoerd.<br />
Ik wil<strong>de</strong> hem meteen uitproberen maar<br />
kreeg een opgeheven vinger: “Denk<br />
erom, niet aankomen!” Sindsdien<br />
heb ik altijd piano willen spelen, maar<br />
mijn va<strong>de</strong>r was niet voor muziek.<br />
Alle kin<strong>de</strong>ren werkten in <strong>de</strong> tuin<strong>de</strong>rij.’<br />
Later trouw<strong>de</strong> Simon en kreeg het druk<br />
met werk en kin<strong>de</strong>ren. ‘Maar ik hield<br />
het vast,’ zegt hij. ‘Later, dacht ik,<br />
als ik vrije tijd krijg...’<br />
Dat gebeur<strong>de</strong> na zijn pensionering. Hij<br />
zocht nieuwe bezighe<strong>de</strong>n, repareer<strong>de</strong><br />
gereedschap voor Afrika en surveilleer<strong>de</strong><br />
bij schoolexamens. En hij kocht een<br />
keyboard. ‘Ik wil<strong>de</strong> noten leren lezen.<br />
Misschien kon ik ou<strong>de</strong>re mensen een<br />
plezier doen door liedjes voor hen te<br />
spelen. Maar ik begon dingen te vergeten<br />
en ik leer<strong>de</strong> niet goed meer bij. Dat<br />
gaat buiten je om, maar het gaat wel<br />
door. Ik kreeg last <strong>van</strong> een gedrukte<br />
stemming, ik voel<strong>de</strong> me een ge<strong>van</strong>gene.’<br />
Het was <strong>de</strong> ziekte <strong>van</strong> Alzheimer die<br />
kwam aansluipen en als die zich aandient,<br />
heb je geen keus: hij komt onherroeplijk<br />
binnen.<br />
Het Koorenhuis is een Haags centrum<br />
voor kunst en cultuur dat ruim baan<br />
maakt voor mensen met beperkingen.<br />
Muziekleraar Eric Schulp overtuig<strong>de</strong><br />
Simon er<strong>van</strong> dat hij beter <strong>van</strong> noten<br />
lezen kon afzien, en begon met hem te<br />
improviseren. Hij geeft hem wekelijks<br />
les en zegt: ‘Muziek maken is fijn voor<br />
<strong>de</strong>menteren<strong>de</strong> mensen. Het muzikale<br />
geheugen blijft lang overeind; als het<br />
spreken al is weggezakt, kunnen ze nog<br />
wel liedjes zingen. Muziek helpt hen<br />
uit die ge<strong>van</strong>genis.’ Simon: ‘Dat had<br />
Mozart ook, muziek hielp hem uit zijn<br />
gevoelens te komen. Het is voor mij<br />
een soort twee<strong>de</strong> leven.’<br />
Op <strong>de</strong> gang <strong>van</strong> het verzorgingshuis<br />
waar hij overdag naar toe gaat, staat<br />
een piano. Hij gaat erachter zitten, zijn<br />
han<strong>de</strong>n vin<strong>de</strong>n <strong>de</strong> toetsen en je ziet<br />
hem gelukkig wor<strong>de</strong>n in zijn twee<strong>de</strong><br />
leven.’ Na tien minuten staat hij op.<br />
‘Als je dat een half uurtje per week<br />
kunt doen, word je helemaal opgetild.’<br />
www.koorenhuis.nl<br />
www.alzheimer-ne<strong>de</strong>rland.nl<br />
Chronisch Ziek 2009 59
Change language