japan - VU-DARE Home

japan - VU-DARE Home japan - VU-DARE Home

dare.ubvu.vu.nl
from dare.ubvu.vu.nl More from this publisher
05.05.2013 Views

24° HERINNERINGEN UIT JAPAN* de mij een der verdachte Oppertolken, dat de Gouverneur mij, na het voorlezen der gewone bevelen , nog eencn bijzonderen last zou mededeelen. Het scheen, als of op deze onverwachte tijding de grond onder mijne voeten 6ezweek. Ik vreesde alles, vreesde liet ergste; dat misschien het verlof tot mijn overblijven door het Hof slechts verdicht was om mij in slaap te wiegen, en dan eensklaps met die tijding te verrassen. Of zouden de Gouverneurs mij, in weerwil van die toelating, op eigen gezag willen doen vertrekken? Het eerste was mogelijk, doch niet het tweede. Ik moest een kort besluit nemen , en ik deed bet, want tijd van beraad was er niet. In het bedoelde geval wilde ik dadelijk alles, zonder behulp van tolken, in de Japansche taal aan de beide Gouverneurs openleggen; ik rekende mij alsdan aan het bloed van zoo vele ongelukkigen onschuldig, die alsdan zekerlijk, ten gevolge der woelingen en kuiperijen van CASSA, zouden ter dood gebragt zijn, want met mijn vertrek was ongetwijfeld het kantoor voor Holland verloren. Eindelijk verscheen liet beslissende oogenblik. Men las mij eerst de gewone, en dan nog een bijzonder bevel voor. Toen dit laatste werd te voorschijn gebragt', kan niemand zich een denkbeeld maken van mijnen inwendigen toestand. Het behelsde, dat er van het Hof vrijheid voor het oude Opperhoofd DOEFF was gekomen, om dit jaar nog over te blijven, terwijl het nieuwe Opperhoofd naar Batavia mogt gaan, „doch dat er

HERINNERINGEN UIT JAPAN. 3,^1 „het volgende jaar een goed en de Japansche za- „Icen kundig man moest overkomen, om hetOud- „ Opperhoofd DOËFF te vervangen." Dit laatste bijvoegsel was zeer bedenkelijk, en zekerlijk het werk van de kuiperij der beide aan CASSA gehechte tolken. Het eerste bevel van het Hof, door de voorspraak mijner vrienden te Jedo verworven, behelsde eenvoudig, dat ik mogt blijven en CASSA terug keeren, doch sprak niet van het volgende jaar. Wanneer dus dit laatste bevelschrift niet tusschen beiden gekomen was, zoo bestond er geene zwarigheid, om ook voor een volgend jaar een dergelijk verlof te bekomen; nu echter zoude de zaak moeijelijk worden, bij de terugkomst van CASSA , want omtrent hem kon ik mij op geene onkunde der Japansche zaken beroepen. Ik ontbood dan, weder thuis gekomen, den pakhuismeester GOZEMAN en de vijf in 't geheim zijnde tolken. Mijne aanspraak tot hen allen was zeer ernstig; vooral echter verweet ik aan de twee verdachte tolken hun slecht gedrag, alzoo zij eene Natie, die in hun land als vijand beschouwd werd, voet daarin wilden verschaffen, en mij op eene slinksche wijze daaruit verwijderen, hetwelk hun wel ditmaal mislukt, doch waaraan ik in een volgend jaar blootgesteld was. Ik voegde er bij, dat zij de zaak vergeefs zouden ontkennen, daar zij elkander bij mij beschuldigd hadden. Met diepe verachting zagen de drie overige tolken op deze beide verraders ter neder. i6

24° HERINNERINGEN UIT JAPAN*<br />

de mij een der verdachte Oppertolken, dat de<br />

Gouverneur mij, na het voorlezen der gewone bevelen<br />

, nog eencn bijzonderen last zou mededeelen.<br />

Het scheen, als of op deze onverwachte<br />

tijding de grond onder mijne voeten 6ezweek.<br />

Ik vreesde alles, vreesde liet ergste; dat misschien<br />

het verlof tot mijn overblijven door het Hof<br />

slechts verdicht was om mij in slaap te wiegen,<br />

en dan eensklaps met die tijding te verrassen. Of<br />

zouden de Gouverneurs mij, in weerwil van die<br />

toelating, op eigen gezag willen doen vertrekken?<br />

Het eerste was mogelijk, doch niet het tweede.<br />

Ik moest een kort besluit nemen , en ik deed bet,<br />

want tijd van beraad was er niet. In het bedoelde<br />

geval wilde ik dadelijk alles, zonder behulp van<br />

tolken, in de Japansche taal aan de beide Gouverneurs<br />

openleggen; ik rekende mij alsdan aan het<br />

bloed van zoo vele ongelukkigen onschuldig,<br />

die alsdan zekerlijk, ten gevolge der woelingen en<br />

kuiperijen van CASSA, zouden ter dood gebragt<br />

zijn, want met mijn vertrek was ongetwijfeld het<br />

kantoor voor Holland verloren.<br />

Eindelijk verscheen liet beslissende oogenblik.<br />

Men las mij eerst de gewone, en dan nog een bijzonder<br />

bevel voor. Toen dit laatste werd te<br />

voorschijn gebragt', kan niemand zich een denkbeeld<br />

maken van mijnen inwendigen toestand. Het<br />

behelsde, dat er van het Hof vrijheid voor het<br />

oude Opperhoofd DOEFF was gekomen, om dit<br />

jaar nog over te blijven, terwijl het nieuwe Opperhoofd<br />

naar Batavia mogt gaan, „doch dat er

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!