japan - VU-DARE Home

HERINNERINGEN UIT JAPAN. igS
hij mijnen oudsten en getrouwsten vriend in zijn
belang weten over te halen; — doch hij kon zich
nu overtuigen, dat het niet ging, mij tot een schurk
te maken. Immers hoezeer WARDENAAR (dien ik
nu als mijn vijand moest beschouwen), mijn
gansche vermogen onder zich had, als mijn
Gemagtigde te Batavia zijnde, en mijne weigering
mij hetzelve geheel kon doen verliezen, zoo
gevoelde ik toch de noodzakelijkheid, om dit
alles liever in de waagschaal te stellen, dan mijnen
eed van getrouwheid te breken, aan mijn
wettige gebieders gedaan. Van zulk eenen eed
gevoelt men eerst dan het gewigt, wanneer, zoo
als hier, belang van het Vaderland en eigenbelang
tegen over elkander staan. Mijn besluit was
nogtans kort. Met het breken van mijnen eed
ging ook mijne eer, die niemand mij kon vergoeden,
verloren; met dien standvastig te houden,
behield ik de achting van alle braven, al moest ik
dan ook mijn vermogen verliezen. Tevens (ik wil
dit niet ontveinzen) maakte ik mij sterk , dat mijn
Vaderland mij dit te eeniger tijd zou vergelden.
Thans stelde ik WARDENAAR het onberadene
zijner onderneming voor oogen, hoe hij, schoon
onder Hollandsche vlag gekomen , echter zich en
al zijne manschap had bloot gesteld aan het drcigendste
levensgevaar, indien de Japausch-e Regering
vernam , dat het Engelsche scliepcn en onderdanen
waren. Deze onberadenheid Avas, zeide
ik, alleen aan hem te wijten: hij, als Oud-raad van
Neêrlands Ir.diê, kon niet onkundig zijn van
13 *