Kaapse Skiereilandse Universiteit van Tegnologie

Kaapse Skiereilandse Universiteit van Tegnologie Kaapse Skiereilandse Universiteit van Tegnologie

digitalknowledge.cput.ac.za
from digitalknowledge.cput.ac.za More from this publisher
05.05.2013 Views

Bryant, (1985) asook Berg en Stegelman (2003) wat daarop dui dat die vermoë om woorde te analiseer in fonemiese segmente en om oor voldoende fonologiese strategieë en vaardighede te beskik, ’n beduidende rol in latere leesprestasie speel. Metalinguistiese vaardighede is denkvaardighede wat die kind in staat stel om strukturele kenmerke van gesproke taal te reflekteer en te manipuleer. Soos metakognisie die denke aangaande ’n persoon se kognisie behels, so behels metalinguistiese bewustheid ’n persoon se denke aangaande taal. Dit begin alreeds samelopend met die verwerwing van die gesproke taal ontwikkel en verwys na ’n persoon se bewustheid en kontrole oor taal in die algemeen, die vermoë om aandag aan taal te gee onafhanklik van die betekenis. Metalinguistiese bewustheid is dus ’n wyer term wat fonologiese bewustheid, bewustheid van sintaksis en pragmatiese bewustheid insluit (sien 2.4.3) (Yopp & Yopp, 2000). Lazo, Pumfrey en Peers, (1997: 87) beklemtoon die waarde van ’n studie wat deur Rego (1993) met swak lesers onderneem is. Hierdie navorser het tot die gevolgtrekking gekom dat hierdie lesers leesfoute begaan wat toegeskryf kan word aan ’n beperkte fonologiese bewussyn. Hierdie groep lesers het spelfoute begaan en die navorser meen dat swak lesers en spellers oor onvoldoende fonologiese strategieë en vaardighede beskik. Fonologiese bewustheid is meer omvattend, want dit behels ook bewuswording van groter eenhede soos woorde in sinne, lettergrepe in woorde en foneme in lettergrepe en in woorde. Hiervolgens word isolasie, identifisering, kategorisering, samesmelting, segmentering en weglating van foneme of klanke onderrig. Onderrig kan ook op manipulering van beginklanke en rym fokus. Fonologiese bewustheid kan dus gesien word as ’n oorkoepelende term vir fonemiese bewustheid, die bewuswording van ’n beginklank of klanke en die bewuswording van ʼn eindklank saam met die laaste klinker, asook lettergrepe en analogië (ooreenkomste met rym). Bewustheid van aanvangsrym kan verbind word met die kind se bewustheid van lettervolgorde in woorde. Voorbeelde van aanvangsrym is woorde soos trap, trok, tree, traan. End-analogieë het ’n sterk verband met rym. Voorbeelde is hap, lap, sap, trap, krap. End-analogieë wat as ’n ouditiewe aktiwiteit hanteer kan word, is makliker en ontwikkel vroeër. Begin-analogieë ontwikkel wanneer die kind begin lees en woorde kan segmenteer in eenhede, anders as by aanvangsrym. (Dahl et al., 2001: 7; Yopp & Yopp, 2000: 131; Goshwami & Mead, 1992: 153). 2.7.2 Wanneer ontwikkel leerders fonologiese bewustheid? Navorsers het bevind dat leerders fonologiese bewustheid op verskillende ouderdomme demonstreer en die vlak van bewustheid verskil ook onder leerders (Bradley & Bryant, 1985; Maclean, Bryant, & Bradley, 1987). Op die ouderdom van drie het leerders al kennis van kinderrympies (Maclean et al., 1987). Muter, Hulme, Snowling en Taylor (1998: 3) het bevind dat die bemeestering van fonologiese 26

vaardighede op ’n vroeë ouderdom latere leessukses bevoordeel. Hul is van mening dat ’n fonologiese bewussyn reeds vanaf ʼn vroeë ouderdom by kleuters aangekweek kan word. Die voorskoolse kurrikulum moet veral voorsiening maak vir die onderrig van fonologiese vaardighede. Volgens Hohnen en Stevenson (1999: 590) bestaan daar ’n verband tussen fonologiese bewussyn en geletterdheidsontwikkeling. Aangesien daar ’n direkte korrelasie tussen hierdie vaardighede is, is dit noodsaaklik dat die leerder wat tot die skool toetree, blootgestel word aan fonologiese aktiwiteite wat ’n fonologiese bewussyn sal bevorder. Phillips, Menchetti & Lonigan (2008: 1) verwys na fonologiese bewustheid as een van die sleutelvoorlopers om leesvaardigheid in die voorskoolse fase van die leerder te ontwikkel. Leerders is in staat om na hul eerste jaar in die Grondslagfase rympies te genereer, klankgrepe te identifiseer en woorde in klankgrepe op te deel. Hulle kan ook die aanvanklike klankgreep wegneem van ʼn meerlettergrepige woord soos byvoorbeeld kameelperd, waar hul slegs die woord kameel of perd of meel kan identifiseer (Libberman, Shankweiler, Fischer & Carter, 1974; Stanovich, Cunningham & Cramer, 1984;Yopp, 1988). Teen die einde van graad 1 behoort die meeste leerders foneme te kan tel, byvoorbeeld b-o-k bestaan uit drie foneme. Leerders is ook in staat om ’n woord soos vis waar die [ƒ] as beginfoneem weggeneem word om is te vorm, te verstaan. Leerders kan ook segmenteer aan die begin van een- twee- of drie- foneemwoorde om nuwe woorde te vorm (Pratt & Brady, 1988). Daar word drie hoofoorsake wat leerders op ʼn hoë risiko van fonologiese ontoereikendheid plaas, genoem, (Catts, 1995) naamlik: Familiegeskiedenis van swak leesvermoë Fonologiese tekortkominge en Taalprobleme wat aanhou na die ouderdom van vyf jaar. 2.7.3 Bepaling van leerders se vlak van fonologiese bewustheid Lees is ʼn moeilike vaardigheid vir sommige leerders om te bemeester, omdat dit nie in fisiese grense gemerk is nie (Adams, 1990). ʼn Voorbeeld is die woord kat wat as een klankeenheid gehoor word in plaas van drie aparte klanke. Nog ’n voorbeeld is die identifisering van woorde met begin- en eindklanke in ’n woord soos hond. Dit is dus belangrik om vas te stel of die leerder die klankstruktuur van die taal verstaan. Ericson en Joliebö (2000: 6) verwys na die verskillende assesseringsaktiwiteite wat opvoeders gebruik om die vlak van fonologiese bewustheid te bepaal. Yopp (1995) gebruik die volgende vrae om leerders te assesseer: Woord-klankassossiasie, byvoorbeeld: Is daar ʼn [k] in bok? Woord tot woordbypassing, byvoorbeeld: Begin kat en kas met dieselfde klank? Herkenning van rymproduksie: woorde wat amper klink soos, kos, los, mos, bos, pos, klos 27

vaardighede op ’n vroeë ouderdom latere leessukses bevoordeel. Hul is <strong>van</strong> mening dat ’n fonologiese<br />

bewussyn reeds <strong>van</strong>af ʼn vroeë ouderdom by kleuters aangekweek kan word. Die voorskoolse<br />

kurrikulum moet veral voorsiening maak vir die onderrig <strong>van</strong> fonologiese vaardighede. Volgens<br />

Hohnen en Stevenson (1999: 590) bestaan daar ’n verband tussen fonologiese bewussyn en<br />

geletterdheidsontwikkeling. Aangesien daar ’n direkte korrelasie tussen hierdie vaardighede is, is dit<br />

noodsaaklik dat die leerder wat tot die skool toetree, blootgestel word aan fonologiese aktiwiteite wat<br />

’n fonologiese bewussyn sal bevorder. Phillips, Menchetti & Lonigan (2008: 1) verwys na fonologiese<br />

bewustheid as een <strong>van</strong> die sleutelvoorlopers om leesvaardigheid in die voorskoolse fase <strong>van</strong> die<br />

leerder te ontwikkel. Leerders is in staat om na hul eerste jaar in die Grondslagfase rympies te<br />

genereer, klankgrepe te identifiseer en woorde in klankgrepe op te deel. Hulle kan ook die aan<strong>van</strong>klike<br />

klankgreep wegneem <strong>van</strong> ʼn meerlettergrepige woord soos byvoorbeeld kameelperd, waar hul slegs die<br />

woord kameel of perd of meel kan identifiseer (Libberman, Shankweiler, Fischer & Carter, 1974;<br />

Stanovich, Cunningham & Cramer, 1984;Yopp, 1988). Teen die einde <strong>van</strong> graad 1 behoort die meeste<br />

leerders foneme te kan tel, byvoorbeeld b-o-k bestaan uit drie foneme. Leerders is ook in staat om ’n<br />

woord soos vis waar die [ƒ] as beginfoneem weggeneem word om is te vorm, te verstaan. Leerders kan<br />

ook segmenteer aan die begin <strong>van</strong> een- twee- of drie- foneemwoorde om nuwe woorde te vorm (Pratt<br />

& Brady, 1988).<br />

Daar word drie hoofoorsake wat leerders op ʼn hoë risiko <strong>van</strong> fonologiese ontoereikendheid plaas,<br />

genoem, (Catts, 1995) naamlik:<br />

Familiegeskiedenis <strong>van</strong> swak leesvermoë<br />

Fonologiese tekortkominge en<br />

Taalprobleme wat aanhou na die ouderdom <strong>van</strong> vyf jaar.<br />

2.7.3 Bepaling <strong>van</strong> leerders se vlak <strong>van</strong> fonologiese bewustheid<br />

Lees is ʼn moeilike vaardigheid vir sommige leerders om te bemeester, omdat dit nie in fisiese grense<br />

gemerk is nie (Adams, 1990). ʼn Voorbeeld is die woord kat wat as een klankeenheid gehoor word in<br />

plaas <strong>van</strong> drie aparte klanke. Nog ’n voorbeeld is die identifisering <strong>van</strong> woorde met begin- en<br />

eindklanke in ’n woord soos hond. Dit is dus belangrik om vas te stel of die leerder die klankstruktuur<br />

<strong>van</strong> die taal verstaan.<br />

Ericson en Joliebö (2000: 6) verwys na die verskillende assesseringsaktiwiteite wat opvoeders gebruik<br />

om die vlak <strong>van</strong> fonologiese bewustheid te bepaal. Yopp (1995) gebruik die volgende vrae om leerders<br />

te assesseer:<br />

Woord-klankassossiasie, byvoorbeeld: Is daar ʼn [k] in bok?<br />

Woord tot woordbypassing, byvoorbeeld: Begin kat en kas met dieselfde klank?<br />

Herkenning <strong>van</strong> rymproduksie: woorde wat amper klink soos, kos, los, mos, bos, pos, klos<br />

27

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!