WERKSTUK over de Engelse Cocker Spaniel - Secret Of Love

2. Geschiedenis en benaming
Vogelhonden
De Engelse Cocker Spaniel kent een lange voorgeschiedenis. De Spaniels behoren tot één van
de oudst beschreven groepen honden (CSCN). De Spaniel was een hond bedoeld voor de
jacht op vliegend wild. Met deze vogelhonden werd op twee manieren gejaagd : enerzijds
met netten waarbij de hond voor het wild moest gaan liggen of zitten zodat de jager een net
over de vogels kon werpen en anderzijds met valken waarbij de hond het wild moesten
opstoten zodat de valken deze konden vangen. Uit het eerste type zijn de staande
jachthonden ontstaan. Uit het tweede type zijn de drijvers of spaniels ontstaan. De valken
werden later vervangen door geweren. (WOEF, BECC, ECSCN)
Eerste attesteringen
Een van de oudste afbeeldingen van de Spaniel zou dateren uit de 4 e eeuw v.C. Het gaat om
een munt van de vader van Alexander de Grote. Daarnaast zijn er ook nog verschillende
gravures, ertsen en schilderijen (BECC). Ook in de late Middeleeuwen, tijdens de Renaissance
en in de 17 e , 18 e en 19 e eeuw vinden we de Spaniel terug op verschillende schilderwerken
(WOEF). Het is pas in de 10 e eeuw dat deze honden voor het eerst beschreven werden in
zowel Engelse als Franse literatuur (ECSCN). In de 13 e eeuw werd in een Latijns leerboek
reeds gesproken over de jacht met de valk. Het hoogtepunt van deze jacht lag echter in de
16 e eeuw namelijk in de Renaissance (BECC). In diezelfde eeuw kwamen vooral de bonte
Spaniels terug, de eenkleurige honden waren eerder zeldzaam (ECSCN). De Spaniels werden
door Chaucer en Shakespeare beschreven als vleiers, bedelaars en flodderaars (WOEF).
Verdere ontwikkeling in Engeland
De Cocker Spaniel komt van oorsprong uit Engeland. De Spaniel werd oorspronkelijk
onderscheiden in de water- en landspaniel. In de 14 e eeuw maakte men het onderscheid
tussen creeping, setting en springing spaniels (BECC). Elke groep werd ingezet voor een
specifieke jachtvorm (NSC). In de 17 e eeuw werden vele spanielrassen met elkaar gekruist in
Engeland. De verschillen werden ook steeds groter (ECSCN). In de 19e eeuw was het verschil
tussen de Field Spaniel en de Cocker Spaniel zeer klein. De honden met een gewicht boven
de 25 Engelse ponden werden Field Spaniels genoemd en de honden met een gewicht
daaronder Cocker Spaniels (WOEF, ECSCN, BECC). In 1893 erkende de Engelse Kennel Club
de Cocker Spaniel. In 1902 werd de Cocker Spaniel Club opgericht die tevens de rasstandaard
vastgelegd heeft (ECSCN, BECC). Het gewicht vormde niet langer het criterium om een Field
en Cocker Spaniel van elkaar te onderscheiden. Deze werden voortaan volgens type
gescheiden. De Cockers waren kleiner dan de huidige, met 30
cm schofthoogte, terwijl dat nu rond de 40 cm ligt (WOEF).
De honden van Mr. James Farrow hebben als voorbeeld
gediend bij het opstellen van de eerste rasstandaard van de
Cocker Spaniel. Deze zijn eerder vierkant (kortere rug en
langere benen) en compact. Mr. James Farrows zwarte reu
Obo wordt aanzien als de stamvader van alle Cockers (WOEF,
ECSCN, BECC). De Engelse Cocker Spaniel onderscheidt zich
ook van de Amerikaanse Cocker Spaniel die zijn verdere ontwikkeling kent in de Verenigde
Staten. Deze laatste heeft een kleiner en verfijnder hoofd. In 1946 werden beide Cocker
Spaniels als afzonderlijke rassen erkend door de American Kennel Club.
Dierenzorg - Rassenleer & etnografie : Engelse Cocker Spaniel - Kristine Goossens - www.felici-animali.be 4