Dode ogen (Tais Teng)
Dode ogen (Tais Teng) Dode ogen (Tais Teng)
I Zaterdagmiddag in Utrecht. Het is stervensdruk op de Oude Gracht. Elleboog aan elleboog persen de mensen zich langs Van Dongens kraampje . Ze staan even opeengepakt als supporters voor de ingang van een stadion. Ik haat die zaterdagmiddagen! denkt Van Dongen. Nu ja, nog een halfuurtje en het zit er weer op. Hij haalt diep adem en brult: 'Drie bossen voor vijf gulden! Prachtige gladiolen! Drie bossen voor vijf gulden! Nergens zo goedkoop!' Hij hoort Herman van twee kraampjes verderop precies hetzelfde roepen en grist een vierde boeket uit de emmer aan zijn voeten. 'Vier bossen voor vijf gulden!' Hij buigt zich naar een voorbijganger en duwt hem de bloemen bijna onder de kin. 'Moet u eens kijken wat een prachtige bossen, meneer!' 'Dat zal helaas niet gaan, beste man.' Van Dongen ziet zijn eigen gezicht weerkaatst in de glazen van een spiegelende zonnebril. Op hetzelfde ogenblik merkt hij het witte stokje van zijn klant op. Shit, een blinde! En hij met zijn 'moet u eens kijken' .. . Van Dongen is boven alles zakenman en herstelt zich meteen. 'Ze ruiken ook heerlijk, meneer. ' De man schudt zijn hoofd. 'Nee, sorry, voor mij geen bloemen. Ze verwelken bijna even snel als mensen.' Van Dongen luistert echter al niet meer, het schudden van het hoofd is genoeg. Hij zwaait met zijn bossen. 'Vier voor een vijfje! Prachtige gladiolen.' 7
De blinde man, Shaun, verplaatst zich opvallend snel doo de voortschuifelende menigte. Hij stapt in openingen die e een halve seconde eerder nog niet waren. Shaun de Dood loze wringt zich langs een toeterend bestelbusje, duikt on der iemands opgeheven arm door. Je zou bijna denken da alle anderen de blinden zijn en hij de enige met fatsoenlijkl ogen. In bepaalde opzichten is dat ook wel zo. Zijn blindenstol zwiept heen en weer zonder de stoeprand ooit te raken of d( straatstenen aan te tikken, zenuwachtig als de voelsprie! van een insect. Shaun praat onophoudelijk in zichzelf. Hoewel het eer aanwensel is dat hij persoonlijk nogal irritant vindt, lukt hel hem niet om ermee te stoppen. De laatste honderd vijftig jaar kost het hem moeite om helder te denken zonder zijn lippen te bewegen. 'Vrouwe Dood,' mompelt hij, 'ik ken je. Ik ken je gitzwarte ogen, je ivoren lippen. Al ben je mijn enige minnares, ook vandaag zul je mij niet kussen.' Hij zendt zijn geest in de tijd vooruit. Er is niets veranderd, constateert hij. De dag ligt onveranderd voor hem en verloopt precies zoals hij het die ochtend voorzien heeft. Vandaag zal de keizer opnieuw sterven. Maar eerst .. . Ja, hij is vlak bij de bibliotheek. Nog zes stappen. Shaun stopt, heft zijn kin afwachtend op. Drie meter verderop smakt een plastic emmer tegen de straat. Witte verf fonteint omhoog en stippelt de stenen. De verste klodder kwakt precies tussen de schoenpunten van de blinde man. 'Allemachtig, Geert!' klinkt het uit de hoogte. 'Kijk toch uit! Die emmer kwam bijna op die kerel terecht. Hij had wel dood kunnen zijn!' De andere schilder leunt uit het raam omlaag. 'Het spijt 8
- Page 2 and 3: Tais Teng Dode ogen 2000 WOLTERS-NO
- Page 4 and 5: Elke parel is een minuscule graftom
- Page 8 and 9: ons vreselijk, meneer. Is er verf o
- Page 10 and 11: 'Daar geloof ik niks van.' 'Ik win
- Page 12 and 13: doet. Om in een nieuw, jonger licha
- Page 14 and 15: ewondert het kanariegele gewaad dat
- Page 16 and 17: ijskoude vinger de wervels streelt.
- Page 18 and 19: 4 Shaun de Doodloze stuurt zijn gee
- Page 20 and 21: weegt zich als een marionet: hij he
- Page 22 and 23: 5 Arno slikt vier Saridons, de ster
- Page 24 and 25: 'Het is mijn fout. Men vertelde mij
- Page 26 and 27: 6 Zijn ouders schrokken het eten na
- Page 28 and 29: Ze verbreekt de verbinding. Arno me
- Page 30 and 31: Delila zit op een geborduurd kussen
- Page 32 and 33: Ze grinnikt. 'Jullie snappen er gee
- Page 34 and 35: 8 Om kwart voor acht trekt Arno de
- Page 36 and 37: 9 'Geen probleem,' zegt de blonde K
- Page 38 and 39: De leerlingen drommen in kleine gro
- Page 40 and 41: De Stones, weet hij. Als zijn vader
- Page 42 and 43: krachten.' Ze grinnikt. 'Mijn groot
- Page 44 and 45: We sluiten de aarden deur en jij mo
- Page 46 and 47: Het is een geheim nummer. Mijn oude
- Page 48 and 49: 'Wat deed je?' Ze kijkt hem recht i
- Page 50 and 51: I3 In het licht van zijn nachtlampj
- Page 52 and 53: Kinkhoorns loeien: vier leden van z
- Page 54 and 55: vlassig baardje. De man draagt zijn
I<br />
Zaterdagmiddag in Utrecht. Het is stervensdruk op de Oude<br />
Gracht. Elleboog aan elleboog persen de mensen zich<br />
langs Van Dongens kraampje . Ze staan even opeengepakt<br />
als supporters voor de ingang van een stadion.<br />
Ik haat die zaterdagmiddagen! denkt Van Dongen. Nu<br />
ja, nog een halfuurtje en het zit er weer op. Hij haalt diep<br />
adem en brult: 'Drie bossen voor vijf gulden! Prachtige<br />
gladiolen! Drie bossen voor vijf gulden! Nergens zo goedkoop!'<br />
Hij hoort Herman van twee kraampjes verderop precies<br />
hetzelfde roepen en grist een vierde boeket uit de emmer<br />
aan zijn voeten. 'Vier bossen voor vijf gulden!'<br />
Hij buigt zich naar een voorbijganger en duwt hem de<br />
bloemen bijna onder de kin. 'Moet u eens kijken wat een<br />
prachtige bossen, meneer!'<br />
'Dat zal helaas niet gaan, beste man.'<br />
Van Dongen ziet zijn eigen gezicht weerkaatst in de glazen<br />
van een spiegelende zonnebril. Op hetzelfde <strong>ogen</strong>blik<br />
merkt hij het witte stokje van zijn klant op.<br />
Shit, een blinde! En hij met zijn 'moet u eens kijken' .. .<br />
Van Dongen is boven alles zakenman en herstelt zich meteen.<br />
'Ze ruiken ook heerlijk, meneer. '<br />
De man schudt zijn hoofd. 'Nee, sorry, voor mij geen<br />
bloemen. Ze verwelken bijna even snel als mensen.'<br />
Van Dongen luistert echter al niet meer, het schudden<br />
van het hoofd is genoeg. Hij zwaait met zijn bossen. 'Vier<br />
voor een vijfje! Prachtige gladiolen.'<br />
7
Change language