Dode ogen (Tais Teng)

Ze komt overeind, soepel als een luipaard en glimlacht
naar Shaun. Haar ogen schitteren. Voor het eerst sinds eeu­
wen voelt de Doodloze b _ egeerte. Zijn hart begint te bon­
ken, een rode blos trekt over zijn bleke wangen. Een li­
chaamsdeel waarvan hij de tweede functie al bijna vergeten
was, zwelt op.
Met enige moeite onderdrukt hij die ongewenste emotie.
Delila beheerst inderdaad de oudste magie van allemaal,
denkt hij vol ontzag. Zelfs ik ben er kwetsbaar voor. Als ik
tweeduizend jaar jonger was, zou ik mijn eigen onsterfelijk­
heid geven om een nacht met haar over het bed te rollen.
'Mijn lieve Shaun,' vervolgt ze en haar stem is even me­
lodieus als het kabbelen van een beekje. 'Je hoeft een man
niet te martelen om hem stapelgek te maken. Verliefdheid is
genoeg.'
'Misschien zit er iets in.'
'Iemand die tot over zijn oren verliefd is, kun je alles
wijsmaken. Als Arno nu eens geloofde dat al zijn herinne­
ringen aan zijn eigen leven volkomen onbetrouwbaar zijn?
Dat hij eigenlijk de keizer is? Dan zou de echte keizer zon­
der enige inspanning Arno's lichaam kunnen overnemen.'
'Sorry, Delila. Zelfs dat is niet genoeg. De keizer is niet
meer dan een vaag spook, een stel herinneringen en ver­
warde emoties:
'Hij slaapt?' vraagt Delila.
'Bewusteloos is een betere beschrijving:
'Wek hem dan!' Ze knipt met haar vingers. 'De Dalai
Lama!'
Ze beent naar het lijk van de keizer toe en wrikt het
zwaard uit de verkrampte vingers, trekt het kettinkje over
het bleke hoofd, dat al enigszins begint op te zwellen en een
grauwe tint heeft aangenomen. Vervolgens pakt ze de met
lood verzwaarde harp op. Ze houdt de voorwerpen triom­
fantelijk omhoog. 'Meer hebben we niet nodig:
32