Dode ogen (Tais Teng)

'Meneer!' roept Arno.
De fietser stopt. 'Ja?'
'Kwam u net een blinde man tegen? Op de brug?'
'Een blinde man? Nee. En ik stond net een paar minuten
op de brug.' Hij gebaart naar het spierwitte motorjacht dat
een meter of twintig verderop aangemeerd ligt. 'Ik zit in de
scheepsbouw. Dat type kende ik nog niet.'
'Niemand passeerde u?'
'Nee, beslist niet. Ik had mijn fiets aan de hand en je ziet
hoe nauw het hier is. Als iemand zich ongemerkt langs mij
en mijn fiets heeft kunnen wringen, nu, dan moet het wel
een allemachtig mager personage geweest zijn.'
Halverwege de trap realiseert Arno zich wat voor taal de
blinde man gesproken had. Chinees. Als ze bij de afhaalchinees
zijn bestelling doorgeven, klinkt het precies zo.
Kortaf, bijna gekef. Een taal die bedoeld is om uitgeschreeuwd
te worden over wijde rijstvelden. Niet om te
fluisteren.
+