Dode ogen (Tais Teng)

En dan denkt hij : waar maak ik me druk over? Die man
is mijn vader niet. Ik heb geen vader.
'We gaan zo in de stad eten.' .
'Hier staat anders een zes-gangenmenu klaar. Echt, het
is geen enkel probleem.'
Arno's moeder werpt hem een waarschuwende blik toe.
'Maar ze willen natuurlijk ergens heen. Rustig met el­
kaar praten.' Hij haast zich terug naar de keuken.
'Ik wil je iets laten zien,' zegt Arno tegen Deli zodra hij de
deur van zijn kamer achter zich dichtgetrokken heeft. Hij
opent het album.
Deli trekt haar wenkbrauwen op. 'Babyfo to 's?'
Arno ploft op de bank neer en klopt op de zitting. 'Ge­
loof je in . . .' Hij likt zijn lippen. 'In magie? Dat er hele
vreemde dingen kunnen gebeuren?'
'Mijn eerste negen jaar woonde ik in Thailand. Als je
niet in geesten geloofde, werd je voor gek versleten.' Ze
legt een hand op zijn been, knijpt. 'Vertel op.'
Deli ijsbeert door de kamer. 'En die mannen, ze zeiden dat
je de keizer wás? Ik bedoel, in levenden lijve? Niet dat de
keizer in jou herboren werd ? Je zit in een lichaam dat al
duizenden jaren oud is?'
Arno knikt. 'Mijn eigen herinneringen zijn vals, zeiden
ze. Ik ben de keizer. Arno heeft nooit bestaan.' Hij durft
haar niet aan te kijken. 'Geloof je me?'
'Ik geloof dat er inderdaad iets vreemds aan de hand is.
Magie ongetwijfeld. Of ze de waarheid vertelden?'
Ze trekt de foto van Arno's hoogst onzwangere moeder
los en schuift hem in zijn borstzakje. 'Draag dit bij je.'
'Als jij dat zegt. Maar waarom?'
'Gewoon een voorgevoel. Soms . .. ' Ze spreidt haar han­
den. 'Ah. Ik weet niet. Gewoon een voorgevoel.'