Dode ogen (Tais Teng)

'Ik blijf niet graag sloom in de hoek staan.'
'Goed. De volgende keer dat de telefoon gaat, neem je
op.'
Hij kijkt haar na terwijl ze tussen de flakkerende kaarsvlammees
wegslentert. Delila's schaduwen waaieren alle
kanten uit, de spaken van een reusachtig, traag roterend
wiel van duisternis.
Delila. Seks en dood, liefde en vernietiging.
Het verhaal van Simson en Delila was al duizenden jaren
oud toen het voor het eerst in de Bijbel werd opgetekend.
In eerdere versies was Simson een koning geweest) soms
een veldheer of een machtige magiër. Maar steevast een
dwaas) een door liefde verblinde dwaas. Zoals Delila altijd
de mooiste vrouw van het land geweest was. En zeldzaam
onbetrouwbaar.
Niemand kon Simson weerstaan: hij joeg legers uiteen
alsof het angstig krijsende spreeuwen waren. Met zijn blote
handen wurgde hij leeuwen.
Zijn vijanden huurden een vrouw in, de beeldschone
Delila. Zij boden genoeg zilverstukken om de rug van een
pakezel te breken. Nodig was dat waarschijnlijk niet. Vrouwen
van Delila's soort worden onweerstaanbaar door
macht aangetrokken, maar ze zijn niet van plan een ondergeschikte
rol te spelen. Ze zien mannen als Simson als een
uitdaging. Noem het een spel: is mijn schoonheid en mijn
sluwheid groter dan jouw kracht?
Misschien zijn ze vreselijk teleurgesteld als hun geliefde
inderdaad een onnozele dwaas blijkt. Misschien houden ze
oprecht van hem zolang als het duurt.
Het resultaat is echter altijd hetzelfde: de vernietiging
van hun geliefde.
Toen ze Simson eenmaal in haar bed had gelokt, vroeg
ze hem het geheim van zijn kracht. Bestond er echt geen
enkele manier om hem te verslaan?
117