Dode ogen (Tais Teng)

een dichter zonder weerga. Als hij zingt beginnen de
nachtegalen te wenen. Beweert men. De naam Ch'in
Wu-yang is mij helaas onbekend.'
'Laat ze binnen, kamerheer.'
Ching K'o draagt precies het kostuum dat je van een
dichter-strijder mag verwachten. Een harnas van gelakt
leer waarop lentebloesems en draken geborduurd werden.
Daarboven geen helm; doch de hoekige kap van een filosoof.
De rijk bewerkte schede van zijn zwaard is uiteraard
leeg en tikt bij elke stap tegen zijn beenbeschermers. Niemand
mag de troonzaal van de keizer gewapend betreden.
Een minder zelfverzekerd man zou ook de schede in het
voorportaal achtergelaten hebben; Ching K' 0 niet.
Ik blijf een strijder, verkondigt de lege schede, ook al
heb ik mijn wapen afgelegd uit eerbied voor de keizer.
De keizer voelt een vlaag van genegenheid voor de kerel.
Een man naar mijn hart. Geef mij duizend Ching K'o's
en geen koninkrijk zou een week tegen mij standhouden.
'Spreek zonder terughoudendheid, vriend Ching K'o.'
De dichter stapt naar voren en zet een kist op de grond.
'Wij brengen u twee giften.'
Hij opent het deksel. Op een laag stro ligt het afgehakte
hoofd van generaal Wu, wiens dood de keizer drie maanden
eerder bevolen had.
'De schavuit vluchtte naar het hof van Yen en waande
zich daar veilig.' Ching K' 0 tilt het hoofd uit de kist, kamt
het stro uit de snorpunten. 'De lange arm der gerechtigheid
stoort zich echter niet aan grenzen!'
'Dat is een originele en welkome gift, mijn vriend. En
wat zit er in de leren koker die je kameraad meedraagt?' Hij
gniffelt. 'Zijn penis soms?'
'Iets bruikbaarders, mag ik hopen. Een kaart van de stad
Tu-k'ang. Waarop alle forten en muren nauwkeurig aanggeven
staan. Evenals de plaatsen waar de koning van Yen
zijn soldaten heeft opgesteld.'
102