© KOPIEREG VOORBEHOU

43
indien hulle ’n uitslag het van Justin se toestand. Lukas
wens nou hulle wil bel – hy is so bang dat Justin iets
ernstigs oorgekom het. Die paar minute wat die hospitaal
vat om te bel, voel vir hom soos ure.
Uiteindelik lui die telefoon. Lukas antwoord en daar praat
’n baie vriendelike dokter met hom en verduidelik dat
Justin steke gekry het – tien in totaal - en dat hy effense
harsingskudding opgedoen het. Sy verduidelik ook dat hulle
wil hê dat Justin vir die aand in die hospitaal moet oorbly
en dat hy more huis toe kan gaan.
“Kan ek nie dalk nou by hom ’n draai kom maak
nie…asseblief, dokter?” smeek Lukas, maar die dokter
verduidelik dat hulle vir Justin ’n slaappil ingegee het,
sodat hy kan kalmeer en rustig kan slaap.
Lukas sit die foon neer en staar voor hom uit. Die huis is
doodstil.
Hy loop na Justin se kamer toe en maak die deur oop. Hy
skakel die lig aan en staar in die kamer rond. Gelukkig
vir hom, kyk hy nie onder die bed waar die moordwapen en
die bebloede sweetpak-bostuk lê nie. Hy kyk ook nie onder
die kussing na die dagboek waarin Justin se wraakgedagtes
neergeskryf is nie. Hy staan maar net daar en kyk in die
kamer rond. Die kamer is oor die algemeen altyd donker –
geen wonder Justin raak partymaal so depressief en vol
snaakse streke nie…dit is omdat hy nie vriende het nie,
omdat hy en Lukas nie kwaliteit tyd saam spandeer nie,
omdat daar nooit regtig sonlig in sy kamer inkom wat hom
vriendelik groet in die oggende nie.
Lukas kyk na die kas en glimlag. Hy onthou nog hoe Justin
altyd toe hy klein was in die nagte gekla het oor daardie
kas, want hy het altyd gesê dat daar iets boos aan daardie
kas is en dat dit hom vir hom voel asof daar ’n duiweltjie
uit daardie kas gaan uitkom.
Lukas sit weer die lig af, maak die deur saggies toe en
loop kombuis toe. Hy haal die bottel rum uit die kas uit
en loop daarmee na buite. Hy staan vir ’n ruk lank daar en
betrag die erf om die huis. Hy het nog nooit eers daarop
gelet dat die erf in so ’n toestand is nie.
“Wat moet die mense dink?” vra Lukas saggies vir homself.
Die tuin lyk omtrent soos ’n oerwoud. Daar staan in die
agterkant van die huis so ’n paar perskebome wat nie eers
meer perskes dra nie en die gras lyk regtig woes.
Lukas besluit sommer daar en dan dat hy een of ander tyd
die tuin gaan opknap, maar eers wil hy ontslae raak van die
gif…die “gif” is die rum – hy het besluit dat hy glad nie