BULLETIN WIJNANDSRADE - Vrienden van Wijnandsrade

geschilderd paard met manen en staart van echt paardenhaar op wieltjes;
dat alles wisten die kolenschoppen van handen te smeden voor zijn kroost.
Diepe treurnis is er in de zomer van 1986 als Zefs enige zoon overlijdt.
'Onze broer Sjef was over een ploeg gevallen en klaagde over pijn in de
borst. Hoewel vader aandrong om er een dokter bij te halen, vond Sjef dat
het met rusten wel over zou gaan. Toen mijn vader hem 's middags wat
eten bracht, trof ie zijn zoon in coma aan. Een dag later is Sjef aan inwendige
bloedingen gestorven'.
Inderdaad een geweldige klap. Want ineens zit pa Van Oppen zonder opvolger.Van
verdriet sluit hij zijn winkeltje met huishoudelijke artikelen. Smid
Van Oppen houdt nog wel tot aan zijn dood de ijzers in het vuur. Zijn broer
Huub, die al veel eerder gestopt is, heeft geen kinderen en woont op
Kathagen. Wat nu? De vuren maar doven?
Maar dan komt neef Theo, jongste zoon van Lei van Oppen, in beeld.Theo
wil zijn garage in Heerlen (Molenberg) graag ruilen tegen het aambeeld in
Wijnandsrade. Hij koopt bedrijf en woonhuis van zijn oom, die te midden
van al zijn verdriet toch trots is dat de naam van Oppen boven de poort
van de smederij blijft pronken.
In de laatste jaren van zijn leven leert hij zijn neef en opvolger dan ook
graag de geheimen van het smeden. Drie jaar later op 8 juni 1986, nota
bene exact op de sterfdag van zijn zoon, overlijdt Zef van Oppen, de laatste
smid van Wijnandsrade.
De rest van deze schetst
is hedendaagse
geschiedenis. Waar eerst
weckflessen, kippengaas,
fietsen en schoffels te
koop stonden, liggen nu
knotten wol, ritssluitingen,
brei-patronen en
knopen.
En smederij van Oppen is
en blijft nog altijd een
begrip in en ver buiten
Wijnandsrade.
Hans Toonen
24
Theo van Oppen.
Diploma Frans Gerards (uit archief heemkundevereniging).
Maatschappelijk
In de verenigingsactiviteiten van de afdeling Wijnandsrade stonden de centraal
voorgeschreven doelstellingen op godsdienstig, sociaal, cultureel en
vaktechnisch gebied sterk centraal. Maar uit de geraadpleegde verslagen
klinkt ook door dat de plaatselijke Jonge Boeren oog hadden voor ingrijpende
gebeurtenissen, die zich in het midden van de vorige eeuw in
Nederland afspeelden.
Zo werd in 1953 op de watersnoodramp gereageerd door middel van een
spontane graanactie en het inzamelen van zandzakken, goederen, kledingstukken
en geld. De leden van de plaatselijke afdeling hielden daarnaast
jaarlijks een rondgang door het dorp en organiseerden regelmatig graanacties
voor de kankerbestrijding en het TBC-fonds.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog lagen de verenigingsactiviteiten in
Wijnandsrade stil. In 1941 werden de LLTB en de JBTB op bevel van de
Duitse bezettingsautoriteiten opgeheven. Na de Tweede Wereldoorlog
werd de bond heropgericht.
De eerste vergadering van de Jonge Boeren van Wijnandsrade vond op 24
juni 1945 plaats.
37