n Makro-perspektief op kwaliteitsversekering in hoer onderwys

-40-
tasiemaatstawwe uiteenlopend mag wees. Daar blyk
egter 'n redelike mate van konsensus te bestaan oor
sekere basiese uitgangspunte wat vervolgens toegelig
word.
Op institusionele vlak word prestasiemetings in die
eerste instansie beskou as inligtingsbronne wat tot
beter besluitneming kan lei. Sodanige besluite kan
van 'n langtermyn strategiese aard of van 'n kort-
termyn taktiese aard wees. Dit kan ook op die
institusionele, fakulteits- of departementele vlak
aangewend word. Prestasiemaatstawwe kan tweedens as
'n bestuursinstrument dien. By die implementering en
monitering van strategiese bestuur kan dit as
meetinstrument ten opsigte van die mate waarin
doelwitte bereik is, aangewend word. Waar die onus
vir die implementering van strategiese planne by
afdelingshoofde gesetel is, kan effektiwiteit en
toerekenbaarheid daardeur bepaal word. Die aksent
moet egter geplaas word op wat bereik is eerder as op
wat gespandeer is, met ander woorde, hoe effektief
hulpbronne ter bereiking van doelwitte aangewend is.
,
In die verband waarsku die UGC (1987):
institutions appear to confuse resource allocation
with budget delegation, and view accountabilitv in
the narrow financial control sense of comparing
actual with budget expenditure". Ook sizer
(1990:166) meld: "Universities are slowly