Download deel 2 - Textualscholarship.nl

372-373
en voor Belgie niets anders dan de Emancipation. – Voor dat land is dat dan ook toereikend:
Klikspaan verwoordt hier de afkeer van België die er sinds de afscheiding
van 18 3 0 onder Nederlanders en ook onder Nederlandse studenten bestond.
De Emancipation, opgericht in 18 3 0, was een vooraanstaand, katholiek, conservatief
dagblad dat te Brussel werd uitgegeven. (Vermeersch en Wouters, De
Belgische pers, p. 3o-36)
374 de Gazette des Tribunaux: opgericht in 1826, een dagblad gewijd aan de rechtspraak
in Frankrijk.
375 de Presses opgericht in i 8 3 6, een politiek invloedrijk en literair vooraanstaand
Frans dagblad, met bijdragen van onder meer Victor Hugo, George Sand en
Honoré de Balzac.
375-377
377
377-378
38o-38i
hetjournal des Débats [...] de best geschrevene courant van Frankrijk: opgericht in 1789,
één van de grootste Franse dagbladen. Tijdens de Julimonarchie (183o-1848)
was het Journal het regeringsorgaan bij uitstek. Het blad trok vooral aandacht
door de vele uitstekend geschreven bijdragen in de literaire bijlage onder redactie
van Jules Janin.
den Courier: le Courrier Franfais, opgericht in 181 9, een belangrijke spreekbuis
van de liberale partij tijdens de eerste jaren van de Julimonarchie.
de Charivari: opgericht in 1822, een Engels, satirisch dagblad.
de Revue des deux mondes, het degelijkste wat de periodieke pers in Frankrijk oplevert:
opgericht in 182 9, een tweemaandelijks tijdschrift voor wetenschap, politiek en
cultuur. Sinds 18 3 1 was Maurice Buloz redacteur en hij maakte het blad tot het
meest vooraanstaande Franse tijdschrift, met name op het gebied van literatuur
en politiek. Buloz verwierf medewerking van veel beroemde auteurs,
voor de letterkunde onder meer van Victor Hugo, Alfred de Musset, George
Sand, Honoré de Balzac, Alexandre Dumas père en Jules Janin.
390 snijden [...] af lopen [...] af.
397-398
313 MINERVA
trots de wetten [...] hasard werd gespeeld: de kroegcommissie had onder meer tot
taak om boetes op te leggen wanneer er kansspelen gespeeld werden. De commissarissen
konden zelf bepalen wat nog wel en wat niet geoorloofd was.
(Beelaerts van Blokland, Minerva, p. zz; de daar genoemde wet niet teruggevonden)