05.05.2013 Views

Klik hier vir nog terugvoer in PDF-formaat. - LitNet

Klik hier vir nog terugvoer in PDF-formaat. - LitNet

Klik hier vir nog terugvoer in PDF-formaat. - LitNet

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Keurverslag: Hond<br />

Hy was mooi. Blond, met sy blou denim en ’n veraf kyk <strong>in</strong> die oë waar hy op Pa se bank gesit<br />

en sigarette rol het. Altyd dromend by die venster uit. Hy het nie baie gepraat nie, maar jissie<br />

– hy kon dans.<br />

Nie moeilike, <strong>in</strong>gewikkelde danse waar<strong>in</strong> jy die passies moet ken en versigtig trap om<br />

nie jou pienk sykouse te skeur nie.<br />

Nee, nee, nee. Nie hy nie.<br />

Met hom was dit eerder ’n <strong>in</strong>st<strong>in</strong>ktiewe soort dans, soos wanneer jou gunstel<strong>in</strong>gliedjie<br />

op die radio beg<strong>in</strong> speel en jou heupe skielik weet, net wéét, dat hulle nou moet beweeg, want<br />

anders gee jy dalk een van daardie rare oomblikke prys wanneer jou hart vry is, heeltemal<br />

vry, van wat ander mense d<strong>in</strong>k en wat jou ouers gesê het nie behoorlik is nie. Soos die w<strong>in</strong>d <strong>in</strong><br />

jou hare as jy agterop ’n bakkie sit, of die duiseligheid as jy en jou beste maat rondomtalie<br />

geswaai het tot julle op die gras neerstort, giggelend.<br />

Soos om dolgelukkig dronkverlief te wees, selfs al is jy net sewe jaar oud.<br />

Daardie soort dans.<br />

2.<br />

Pa het eenkeer ’n hond gehad. Hy het altyd honde, maar dié een was anders. ’n Groot<br />

swart hond met bru<strong>in</strong> vlekke en gespitste oortjies. Mooi op sy manier, maar ek was bang <strong>vir</strong><br />

hom.<br />

Pa het hom langs die pad gekry. Honger, eensaam en verwaarloos. Pa het hom<br />

opgetel, huis toe gevat en gevoer.<br />

Die hond het verlief geraak. Pa ook.<br />

3.<br />

Maar hy kon meer doen as net dans. Soos visvang. Hy het <strong>vir</strong> my ’n visstok gemaak<br />

van riet en vislyn.<br />

“Ok, sit nou mooi stil, nè?” het hy gesê, “anders jaag jy die vis weg.”<br />

1<br />

Comment [E1]: eerder ’n komma as ’n<br />

aandagstreep<br />

Comment [E2]: waarvan<br />

Comment [E3]: versigtig moet trap<br />

Comment [E4]: Eerder ’n punt <strong>hier</strong>, en<br />

beg<strong>in</strong> ’n nuwe s<strong>in</strong><br />

Comment [E5]: maak dit teenwoordige<br />

tyd: rondomtalie swaai tot ...<br />

Comment [E6]: ek sou selfs skrap, dis<br />

onnodig<br />

Comment [E7]: eerder: ... pad gekry,<br />

honger en verwaarloos.<br />

Comment [E8]: ek sou baie sterk<br />

voorstel dat jy <strong>hier</strong> die naam <strong>in</strong>sit:<br />

Marth<strong>in</strong>us kon meer doen as net dans. – dit<br />

sal die leser baie help om kop te hou met<br />

die storie en die tydspronge, tot by die<br />

ontknop<strong>in</strong>g<br />

Comment [E9]: OK of okay of oukei –<br />

ek verkies laasgenoemde


Dit was vervelig aan die beg<strong>in</strong>, want ons het net daar gesit en kyk hoe die rivier verby<br />

vloei, modder tussen my tone. Soms het 'n visarend geroep.<br />

Maar toe vang ek ’n vis. ’n Stekelrige, opgeblase d<strong>in</strong>getjie vol modder en ek was<br />

histeries opgewonde oor my skielike sukses na die lang wag. Hy het die vis <strong>vir</strong> my uitgetrek.<br />

“Wat is dit?” vra ek toe hy met hom <strong>in</strong> sy hand staan.<br />

“Blaasoppie,” sê hy. ’n Oulike d<strong>in</strong>getjie, maar hy het bang gelyk.<br />

“Kan ons hom teruggooi?”<br />

“Voel jy dan nou jammer <strong>vir</strong> hom? Maar jy het hom gevang!”<br />

“Gooi hom terug, seblief?”<br />

Hy het, en ek het <strong>vir</strong> oulaas sy stekeltjies gesien flits toe hy verward <strong>in</strong> die modder<br />

spartel. Toe is hy weg, diep die bru<strong>in</strong> water <strong>in</strong>.<br />

Dit was seker daardie selfde middag wat hy ’n krap uitgetrek het. Hy moes versigtig<br />

vashou om te keer dat die krap se kwaai, rooi knypers nie sy v<strong>in</strong>gers beetkry nie. Dit was die<br />

grootste krap wat ek al ooit gesien het.<br />

“Wat gaan jy met hom doen?” vra ek.<br />

“Ons gaan hom eet,” het hy gesê.<br />

Ek het nie gestry nie. Ek het geweet ek moet sterk wees – ek het al krapvleis geëet,<br />

toe Pa se buurvrou dit <strong>vir</strong> ons gemaak het. So ek kon nie kla nie – die krap moes dood.<br />

“Kom ons stap,” het hy gesê toe ons die visstokke wegsit. Ons het ’n nou paadjie<br />

gevolg al langs die rivier se modderbank en hy het my gewys waar die krappe woon – die<br />

kle<strong>in</strong>er enetjies, nie dié wat ’n mens eet nie – <strong>in</strong> hul donker modderhuisies. Ons het gekyk hoe<br />

die loopvisse oor die water en tussendeur die wortelbome spr<strong>in</strong>g. Mudskippers is hul regte<br />

naam, maar dit het ek eers jare later gehoor.<br />

“Dis die kraphotel!” het ek geskree toe ons by die groot poel <strong>in</strong> die middel van die<br />

wortelboombos kom.<br />

<strong>in</strong> hulle bik<strong>in</strong>is.”<br />

“Die krap hotel?”<br />

“Ja, Mamma het my vertel. Sy sê naweke kom lê hulle <strong>hier</strong> aan die kant van die poel<br />

Hy het gelag. “Ek is seker hulle doen.”<br />

2<br />

Comment [E10]: opgeblaasde –<br />

opgeblase is die figuurlike betekenis<br />

Comment [E11]: ek sou dit skrap -<br />

onnodig<br />

Comment [E12]: eerder: met die vis<br />

Comment [E13]: Beg<strong>in</strong> <strong>hier</strong> ’n nuwe<br />

paragraaf, want die perspektief skuif van<br />

hom na haar<br />

Comment [E14]: eerder die vis se,<br />

anders te veel verwarrende hy, sy en hom<br />

Comment [E15]: eerder: sien flits<br />

Comment [E16]: eerder: Marth<strong>in</strong>us?<br />

anders lyk dit of hy na die vorige hy (die<br />

vis) verwys<br />

Comment [E17]: ek sou die komma<br />

skrap: kwaai rooi knypers<br />

Comment [E18]: is dit Sunette? <strong>in</strong>dien<br />

wel, maak dit dan: toe Pa se buurvrou,<br />

Sunette, dit <strong>vir</strong> ons gemaak het<br />

Comment [E19]: nuwe paragraaf<br />

Comment [E20]: bly<br />

Comment [E21]: tussen die wortelbome<br />

deur<br />

Comment [E22]: eerder: bos<br />

wortelbome


“Kom ons gaan terug,” het hy gesê toe dit donker word en die muskiete uitkom. “Jou<br />

pa is seker al amper by die huis.”<br />

Hy het my oor die modder gedra tot by die kar en die son het stil wegges<strong>in</strong>k toe ons<br />

huis toe ry. Die bakkie se skud het my aan die slaap gesus.<br />

4.<br />

Die hond was mal oor Pa, maar hy was nie so mal oor ander mense nie. Ek was twee<br />

jaar oud en Ma het gesê die hond moet agter die huis bly en ek voor. Ma en Pa het ’n he<strong>in</strong><strong>in</strong>kie<br />

gebou tussen die twee dele van die erf.<br />

jammer gekry.<br />

Maar die hond het verlang na Pa, en hy wou nie alleen daar agter bly nie. Pa het hom<br />

“Kom,” het Pa <strong>vir</strong> hom gesê, “kom maar uit.”<br />

Die hond het langs Pa op die voorste grasperk gelê en Pa het sy kop gevryf. Lang,<br />

sagte hale sodat die hond sy oë toegemaak het en op sy rug gedraai het, maag <strong>in</strong> die son.<br />

5.<br />

Die laaste keer wat ek hom gesien het, het ons nie gedans nie. Hy en Pa was besig om my en<br />

Ma te help om ons goed te trek. Ek onthou hy het met my rooi boekrak <strong>in</strong> die hand gestaan en<br />

hy wou my nie <strong>in</strong> die oë kyk nie. Hy wou nie praat nie, hy wou nie eers lag <strong>vir</strong> my<br />

k<strong>in</strong>dergrappies soos hy altyd het nie.<br />

Hy het maar net die een kant van die boekrak gevat, en Pa die ander kant, en Ma het<br />

gesê: “Kom nou liefie, hy voel nie lekker vandag nie. Kom staan <strong>hier</strong> langs Mamma en hou my<br />

hand vas dat ons nie <strong>in</strong> hulle pad kom nie.”<br />

Hulle het die boekrak <strong>in</strong> die trok gelaai en toe het ek en Ma net twee matrasse oor,<br />

want die volgende dag sou ons Pretoria toe ry sodat Ma weer kon trou.<br />

6.<br />

Ek het geweet iets is verkeerd. Iets erg.<br />

3<br />

Comment [E23]: omdat dit dieselfde<br />

spreker is, moet die vorige s<strong>in</strong> se<br />

aanhal<strong>in</strong>gstekens streng gesproke nie sluit<br />

nie. Ek stel voor: Ons het by die rivier<br />

gebly tot dit donker word en die muskiete<br />

uitkom. “Kom ons gaan ...<br />

Comment [E24]: maak dit ook bakkie,<br />

soos <strong>in</strong> die volgende s<strong>in</strong><br />

Comment [E25]: voeg by: toe ons die<br />

hond gekry het – dit sal die leser help met<br />

die tydspronge, <strong>hier</strong> is nou al 3<br />

ouderdomme betrokke: 2 jaar, 7 jaar en<br />

later, die tyd waaruit die verteller terugkyk<br />

Comment [E26]: eerder: gaan lê<br />

Comment [E27]: nee, hy’s tog nie<br />

Hercules nie. Eerder: Ek onthou hy het by<br />

my rooi boekrak gestaan en hy wou ...<br />

Comment [E28]: eerder: soos altyd nie.<br />

Comment [E29]: skrap eerder – sy is al<br />

omtrent 10, hand vashou pas by ’n kle<strong>in</strong>er<br />

k<strong>in</strong>d<br />

Comment [E30]: eerder: die laaste goed<br />

Comment [E31]: oorgehad (verlede tyd)<br />

Comment [E32]: laat <strong>hier</strong>die deel liewer<br />

aanloop by deel 4, want dis dieselfde toneel<br />

(<strong>in</strong> tyd en plek) wat voortduur


Die hond het my nie uit die huis sien stap nie. Maar ek het Pa gesien, en ek het na hom<br />

gehardloop op my kort beentjies en geskree: “Pappa!”<br />

Die hond het geskrik, want hy het so rustig gelê op die gras, maag <strong>in</strong> die son, en hy<br />

het opgespr<strong>in</strong>g. Die laaste d<strong>in</strong>g wat ek gesien het, was ’n diep, donker mond vol tande voor dit<br />

oor my l<strong>in</strong>keroog toegemaak het.<br />

7.<br />

“Nee!” het Pa geskree.<br />

Die volgende oggend was ek vroeg wakker. Ek het na Ma se matras toe geloop, en anders as<br />

gewoonlik wanneer sy die komberse oor haar kop trek om <strong>nog</strong> ’n bietjie langer te slaap, het sy<br />

onmiddellik regop gesit.<br />

asseblief sterk.”<br />

8.<br />

“Hallo, liefie. Kom <strong>hier</strong>, kom sit by Mamma.”<br />

Buite was dit besig om lig te word. Sy het al twee my hande vasgehou.<br />

“Gaan jy baie sterk wees vandag?” het sy gevra. Ek het geknik.<br />

“Daar is iets wat Mamma <strong>vir</strong> jou moet vertel, en dis oukei om te huil, maar wees<br />

Ek kon sien Ma is ontsteld, so ontsteld dat my hart aan die klop gegaan het.<br />

“Marth<strong>in</strong>us is gisteraand dood.”<br />

My mond het oopgegaan, sonder ’n klank, tot ek dit uite<strong>in</strong>delik kon uitkry: “Hoe?”<br />

Ek was <strong>in</strong> trane, ek het geskree.<br />

Ma het my hospitaal toe gevat ná die hond my gebyt het. Sy sê ek het amper my oog verloor.<br />

Vir Pa het sy gesê die hond moet gaan.<br />

Eers het Pa hom weggegee <strong>vir</strong> ’n vriend <strong>in</strong> die straat. Maar die hond het teruggekom.<br />

Toe huil Pa al die pad na die dorp toe waar die veearts bly, sodat hy die hond daar kon<br />

los. Die hond moet uitgesit word, het Ma gesê, want hy hou aan met terugkom en hy is<br />

gevaarlik.<br />

4<br />

Comment [E33]: eerder: kom<br />

Comment [E34]: voeg <strong>in</strong>: ek het <strong>vir</strong> Pa<br />

gesien – dit kl<strong>in</strong>k natuurliker<br />

Comment [E35]: ditto <strong>hier</strong> bo – dan kan<br />

<strong>hier</strong>die hele deel geskrap word<br />

Comment [E36]: skrap dit ook: Die<br />

hond het geskrik en opgespr<strong>in</strong>g.<br />

Comment [E37]: bek sal beter wees by<br />

’n dier<br />

Comment [E38]: maak die tyd duidelik:<br />

Die oggend wat ons Pretoria toe moes ry,<br />

was ek vroeg wakker.<br />

Comment [E39]: eerder: dadelik<br />

Comment [E40]: voeg iets <strong>in</strong> soos<br />

woes, want haar hart klop reeds<br />

Comment [E41]: eerder: geluid<br />

Comment [E42]: eerder: want hy wou<br />

die hond daar los.


9.<br />

Ma en ek ry na Pa se kle<strong>in</strong> huisie toe later daardie oggend. Ek mag nie <strong>in</strong> die tu<strong>in</strong>woonstel kom<br />

nie, die een wat Pa onlangs aangebou het. Ons gaan na Pa se kamer toe. Hy lê <strong>in</strong> die bed, die<br />

ligblou gordyne bol effentjies <strong>in</strong> die w<strong>in</strong>d, die kamer donker. Sy oë maak oop en toe. Oop en<br />

toe. Hy kyk <strong>vir</strong> ons, hy kyk weg. Ek leun oor om hom ’n drukkie te gee. Hy sit sy arm om my,<br />

slap.<br />

Ma sê: “Kom, liefie, Pappa voel nie lekker nie. Hy gaan 'n rukkie slaap en dan kom ons<br />

nou-nou terug en maak <strong>vir</strong> hom ontbyt.”<br />

Ons gaan w<strong>in</strong>kel toe. Ma koop vars broodrolletjies, blaarslaai, tamatie, ham en kaas.<br />

Dis die eerste keer vandat hulle geskei is, omtrent drie of vier jaar tevore, dat hulle weer saam<br />

om ’n tafel sit om saam te eet. Lief met mekaar, amper asof hulle mekaar nodig het. Hulle<br />

baklei nie, hulle stry nie, en dis lekker – al sê Pa nie veel nie.<br />

Toe skielik – “O my genade!” skree Ma.<br />

Pa is besig om deur sy broodjie te hap, met blaarslaai en kaas en alles daarop, seker<br />

die eerste d<strong>in</strong>g wat hy daardie dag eet. Hy kyk op na Ma wat die slaaikop vashou. ’n Vet groen<br />

wurm krul op die punt van een van die blare <strong>in</strong> Ma se hand, woedend dat Ma sy wegkruipplek<br />

aan die b<strong>in</strong>nekant van die slaaikop ontdek het.<br />

Pa se broodjie hang <strong>in</strong> die lug. “Jig, ek voel nou bietjie siek,” sê hy. Dis die eerste<br />

volle s<strong>in</strong> wat Pa vandag sê.<br />

die wurm.<br />

Ek kyk <strong>vir</strong> Ma, bekommerd. Ma kyk <strong>vir</strong> die wurm. Pa kyk <strong>vir</strong> sy broodjie, dan terug na<br />

Skielik glimlag hy. “Shame, arme d<strong>in</strong>g.”<br />

Ons kyk <strong>vir</strong> mekaar en ek was seker senuweeagtig, want ek beg<strong>in</strong> giggel. En skielik is<br />

ons al drie aan die lag.<br />

Net voor ons loop, sê Ma: “Jy moet sterk wees, Nan.”<br />

Nan.<br />

Dis hulle naam <strong>vir</strong> mekaar. Hulle noem niemand anders so nie, net <strong>vir</strong> my en mekaar.<br />

Daar moes seker ’n klomp ander mense gewees het daardie dag ná Marth<strong>in</strong>us dood is, maar ek<br />

onthou net <strong>hier</strong>die stukkie.<br />

5<br />

Comment [E43]: die tyd moet duidelik<br />

wees: Later die oggend van Marth<strong>in</strong>us se<br />

dood ry ek en Ma na Pa ...<br />

Comment [E44]: die feite rondom die<br />

pa se blyplek is onduidelik – het hy na die<br />

kle<strong>in</strong> huisie getrek ná die egskeid<strong>in</strong>g 3, 4<br />

jaar gelede en toe die tu<strong>in</strong>woonstel onlangs<br />

<strong>vir</strong> Marth<strong>in</strong>us aangebou? of is die kle<strong>in</strong><br />

huisie en die tu<strong>in</strong>woonstel dieselfde plek?<br />

hoekom het die pa dan eers onlangs daar<br />

<strong>in</strong>getrek, waar het hy gebly sedert die<br />

egskeid<strong>in</strong>g?<br />

Comment [E45]: stel dit duideliker: Hy<br />

het die tu<strong>in</strong>woonstel onlangs aangebou,<br />

maar ek mag nie daar gekom het nie.<br />

Comment [E46]: Beg<strong>in</strong> <strong>hier</strong> ’n nuwe<br />

paragraaf<br />

Comment [E47]: voeg <strong>in</strong>: die kamer is<br />

donker<br />

Comment [E48]: <strong>hier</strong> kort iets: jy moet<br />

hulle eers terug van die w<strong>in</strong>kel by die huis<br />

kry en die ontbyt gemaak kry. Beg<strong>in</strong> dan<br />

nuwe paragraaf: Dis die eerste keer ...<br />

Comment [E49]: eerder: gelede<br />

Comment [E50]: ... dat hulle weer saam<br />

by ’n tafel aansit om te eet – om ontslae te<br />

raak van die herhal<strong>in</strong>g van saam<br />

Comment [E51]: eerder komma as<br />

aandagstreep<br />

Comment [E52]: dubbelpunt eerder as<br />

aandagstreep<br />

Comment [E53]: skrap dit – ons is <strong>nog</strong><br />

heeltyd <strong>in</strong> dieselfde tyd en plek, so <strong>hier</strong>die<br />

tydsverwys<strong>in</strong>g is net verwarrend<br />

Comment [E54]: eerder: ... punt van die<br />

blaar <strong>in</strong> Ma se hand (anders raak dit lomp)<br />

Comment [E55]: maak dit: hy<br />

Comment [E56]: eerder: Toe glimlag hy<br />

– want net <strong>hier</strong> bo is ook skielik en <strong>hier</strong><br />

onder weer<br />

Comment [E57]: skrap die <strong>in</strong>gekleurde<br />

(tell<strong>in</strong>g ipv show<strong>in</strong>g)<br />

Comment [E58]: skrap dit<br />

(mooiskrywery, jou styl het dit nie nodig<br />

nie)<br />

Comment [E59]: maak dit <strong>hier</strong> Nan<br />

Comment [E60]: maak dit eerder: ...<br />

gewees het die dag ná Marth<strong>in</strong>us se dood,<br />

maar ek ...


10.<br />

Die hond het weer teruggekom.<br />

Hy het by die hek opgedaag met ’n gat <strong>in</strong> sy been. Pa het die veearts, wat 30<br />

kilometer ver van ons woon, gebel.<br />

“Hy het weggekom,” sê die veearts. “Ek weet regtig nie hoe nie. Hy moes oor die<br />

muur gespr<strong>in</strong>g het. Hy was vasgemaak.”<br />

11.<br />

Pa is verskriklik kwaad.<br />

Maar Ma is ernstig.<br />

“Dis die hond of dis ons dogter.”<br />

Die bloed. Die bloed wanneer iets geskiet word. Pa sê hy kry <strong>nog</strong> steeds nagmerries.<br />

asemhaal.<br />

Sunette, Pa se vriend<strong>in</strong>, sê die bloed was orals. In sy mond, terwyl hy probeer<br />

“Ek het deur die venster geklim, want hy het homself <strong>in</strong> daardie tu<strong>in</strong>woonstel<br />

toegesluit,” vertel sy my een middag toe ek op haar bed kom sit. Nou is ek al groot – vyftien<br />

jaar oud. Sunette is Pa se beste vriend<strong>in</strong>, van toet af al.<br />

“Ek het sy kop vasgehou, ek het hom gesmeek om aan te hou, om dit te maak, maar<br />

hy was besig om te verstik <strong>in</strong> sy eie bloed.”<br />

Sunette het so baie gehuil toe sy my vertel. En dit was verskriklik om te hoor, maar<br />

uite<strong>in</strong>delik het ek geweet. Selfs al sal ek nooit verstaan nie.<br />

12.<br />

“Hoe het Pa hom ontmoet?”<br />

Pa het so hartseer gelyk toe ek vra.<br />

“Ek het hom ’n lift gegee. Hy het langs die pad gestaan, ’n hitchhiker,” sê Pa, met sy<br />

kop <strong>in</strong> sy hande. “Maar ten m<strong>in</strong>ste was dit sy keuse. Hy kon die lewe net nie meer vat nie, die<br />

pyn.”<br />

6<br />

Comment [E61]: laat die volgende s<strong>in</strong><br />

<strong>hier</strong> aanloop<br />

Comment [E62]: kan ’n tweejarige k<strong>in</strong>d<br />

’n gesprek so goed onthou? moet sy nie<br />

liewer 3 wees nie?<br />

Comment [E63]: eerder: Pa se vriend<strong>in</strong><br />

Sunette – anders kl<strong>in</strong>k dit of sy sy meisie is<br />

Comment [E64]: ek sou dit maak: want<br />

hy het hom <strong>in</strong> daai tu<strong>in</strong>woonstel toegesluit<br />

– dis meer praattaal<br />

Comment [E65]: eerder: toe ek by haar<br />

kuier (verstaan ek reg dat Sunette nie by die<br />

pa bly nie?)<br />

Comment [E66]: uit te hou<br />

Comment [E67]: skrap - onnodig<br />

Comment [E68]: voeg <strong>in</strong>: het (verlede<br />

tyd)<br />

Comment [E69]: eerder: Hy’t – meer<br />

praattaal<br />

Comment [E70]: maak dit eerder iets<br />

soos: ... hitchhiker.” Pa het diep gesug.<br />

“Maar ten m<strong>in</strong>ste ...


<strong>hier</strong>die lewe.”<br />

Hy is lank stil. Hy vryf ’n ander, nuwe hond se kop. Dan sê hy: “Soms is dit te veel,<br />

Behalwe <strong>vir</strong> honde. Hulle sal altyd die lewe kies. As hulle kon.<br />

7<br />

Comment [E71]: maak dit eerder: bly<br />

lank stil

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!