Proefhoofdstuk [PDF] - Acco

26 Basiskennis van de chemie
het best aangeleerd met enkele eenvoudige oefeningen van het volgende
type:
(18) Hoeveel bedraagt de molariteit van een oplossing H 3PO 4 die 5,0g
H 3PO 4 bevat in 250mL oplossing?
(19) Hoeveel g vast KMnO 4 moet men afwegen om 0,5L van een 0,2M oplossing
te bereiden?
Gebruik dimensieanalyse om dergelijke probleempjes op te lossen!
Figuur I.11 Het maken van een oplossing in een maatkolf
De molaliteit is de meest populaire concentratie-eenheid in de scheikunde.
Niet in alle onderdelen van de scheikunde wordt ze even graag gebruikt. Ze
heeft namelijk enkele nadelen. Zo zal de molariteit van een oplossing veranderen
met de temperatuur. De verandering is wel enorm klein.
Een tweede nadeel van de molariteit is dat er geen rechtstreeks verband is
tussen de molariteit van een opgeloste stof en de verhouding mol opgeloste
stof/mol water. Dit is wel het geval voor concentratie-eenheden zoals molaliteit
(mol product/kg oplosmiddel), en ppm (parts per million; gewicht product/gewicht
van de oplossing x 10 6 ). Deze laatste eenheden worden veel gebruikt
in respectievelijk fysicochemie, en in milieuchemie. Ze zijn ook T-onafhankelijk.
Een milieuchemicus zal niet zo graag met een temperatuurafhankelijke concentratie
werken. Voor concentraties van producten in gassen (zoals verontreinigende
producten in luchtmonsters) is de temperatuurafhankelijkheid
niet meer verwaarloosbaar. Klinische laboratoria gebruiken traditioneel nog
andere eenheden om concentraties van stoffen in bloed, urine enzovoort uit
te drukken, nl. mg/dL. Een speciaal stelsel dat door analytische chemici en
door de medische en farmaceutische sector nog veel gebruikt wordt, werkt
met de ‘normaliteit’ als concentratie-eenheid. De auteur van dit boek laat