Heden Mosselen, morgen gij - Hans Vervoort

Mensenkinderen
1
Ik had niet zoveel op met kippen. Had je een wondkorstje op
je been en zat je in de achtergalerij op de gladde tegels te
bikkelen (eigenlijk een meisjesspel) dan kon je er staat op
maken dat zo'n mager sekreet aan het korstje kwam pikken.
Toch had ik geen leedvermaak toen oom Andreas er één
slachtte voor de soto ajam.
Hij was al een tijd in de weer met zijn mes, voordat ik het in
de gaten kreeg.
`Ajo Hans, help even', riep hij. `Te snel, deze brandal.'
`Welke, oom ?'
We dreven er drie in een hoek en naderden, half gebukt en met
gespreide armen en benen. Luid kakelend en fladderend schoten
ze langs onze uitgestrekte handen. Nog een keer. De derde
maal had ik er één bij een vleugel.
`Deze, oom?'
Hij aarzelde, deze was niet helemaal de bedoeling van tante On.
`Ach, deze is wel goed, ja', zei hij tenslotte en nam het beest
van me over. Hij ging op zijn hurken zitten en klemde haar
tussen zijn knieën. Het mes had een kartelrandje en hij sneed
krachtig de nek door. Er spatte wat bloed rond en er werd
hevig gefladderd. Verschrikt liet hij het beest vallen. Het viel
in twee stukken uiteen. De kop bleef liggen met geloken ogen,
maar het lichaam krabbelde na een seconde overeind en stormde
vooruit, iets meer voorovergeleund dan normaal. Oom Andreas
barstte in een verrast gelach uit en de toegelopen baboes
sloegen giechelend de handen voor de ogen. De kip liep tegen
de schutting op, viel om, stond weer op, rende terug maar er
viel natuurlijk weinig meer te redden. Na enige tijd was ze
dood. Er liep een rode streep over het zand. Toen ze geplukt
was werd ze geopend, en er kwam een klein, geaderd, zacht
basisei tevoorschijn. Ik mocht de twee poten hebben. Er zat
een pees aan en als je daaraan trok bewogen de tenen.
2
Met Adrie naar school lopend kwamen we bij een driesprong.
`Hier is het gebeurd', zei ze ineens gedecideerd. Adrie was een
kop groter dan ik en onaangenaam bazig. Haar haar was zeer
kortgeknipt, maar dan mocht ze nog niet eens mopperen, want
haar broertje werd telkens geheel kaalgeschoren om hem sterk
haar te geven. Ze was sproetig en had een smal gezicht met
grijze ogen. Eén klas hoger dan ik.