Heden Mosselen, morgen gij - Hans Vervoort
Heden Mosselen, morgen gij - Hans Vervoort Heden Mosselen, morgen gij - Hans Vervoort
gulden kunnen lenen?' We zwegen en keken hem aan. Toen greep Harry zijn portemonnaie, haalde er een briefje van vijfentwintig uit en gaf het hem. Hij bedankte uitvoerig, keerde zich om en liep weg. We keken hem na en zolang als we hem konden zien ging hij geen café binnen.
Mensenkinderen 1 Ik had niet zoveel op met kippen. Had je een wondkorstje op je been en zat je in de achtergalerij op de gladde tegels te bikkelen (eigenlijk een meisjesspel) dan kon je er staat op maken dat zo'n mager sekreet aan het korstje kwam pikken. Toch had ik geen leedvermaak toen oom Andreas er één slachtte voor de soto ajam. Hij was al een tijd in de weer met zijn mes, voordat ik het in de gaten kreeg. `Ajo Hans, help even', riep hij. `Te snel, deze brandal.' `Welke, oom ?' We dreven er drie in een hoek en naderden, half gebukt en met gespreide armen en benen. Luid kakelend en fladderend schoten ze langs onze uitgestrekte handen. Nog een keer. De derde maal had ik er één bij een vleugel. `Deze, oom?' Hij aarzelde, deze was niet helemaal de bedoeling van tante On. `Ach, deze is wel goed, ja', zei hij tenslotte en nam het beest van me over. Hij ging op zijn hurken zitten en klemde haar tussen zijn knieën. Het mes had een kartelrandje en hij sneed krachtig de nek door. Er spatte wat bloed rond en er werd hevig gefladderd. Verschrikt liet hij het beest vallen. Het viel in twee stukken uiteen. De kop bleef liggen met geloken ogen, maar het lichaam krabbelde na een seconde overeind en stormde vooruit, iets meer voorovergeleund dan normaal. Oom Andreas barstte in een verrast gelach uit en de toegelopen baboes sloegen giechelend de handen voor de ogen. De kip liep tegen de schutting op, viel om, stond weer op, rende terug maar er viel natuurlijk weinig meer te redden. Na enige tijd was ze dood. Er liep een rode streep over het zand. Toen ze geplukt was werd ze geopend, en er kwam een klein, geaderd, zacht basisei tevoorschijn. Ik mocht de twee poten hebben. Er zat een pees aan en als je daaraan trok bewogen de tenen. 2 Met Adrie naar school lopend kwamen we bij een driesprong. `Hier is het gebeurd', zei ze ineens gedecideerd. Adrie was een kop groter dan ik en onaangenaam bazig. Haar haar was zeer kortgeknipt, maar dan mocht ze nog niet eens mopperen, want haar broertje werd telkens geheel kaalgeschoren om hem sterk haar te geven. Ze was sproetig en had een smal gezicht met grijze ogen. Eén klas hoger dan ik.
- Page 2 and 3: HEDEN MOSSELEN, MORGEN GIJ HANS VER
- Page 4 and 5: BOEKHOUDER Later hoorde ik het volg
- Page 8 and 9: 'Ja?' vroeg ik. Ik keek naar het as
- Page 10 and 11: Bibelebonse Nap Geen mens stapte ge
- Page 12 and 13: aan. `Vuile dief!' riep hij ineens
- Page 14 and 15: gebeuren. Ik liep terug naar de sce
- Page 16 and 17: tent te kruipen. Ik was doornat en
- Page 18 and 19: gefluister kwamen we tot de conclus
- Page 20 and 21: varkensoogjes. Little Big Boss Leo
- Page 22 and 23: Heden mosselen, morgen gij 1 `Dat k
- Page 24 and 25: nam nog een cognacje en ijsbeerde h
- Page 26 and 27: John en ik zuchtten. Schmidt wuifde
- Page 28 and 29: `En zo'n stoel die je achterover ku
- Page 30 and 31: wangen. Ik stond op, haalde er snel
- Page 32 and 33: viel onderling weinig meer te prate
- Page 34 and 35: worden.' Hier schrok hij een beetje
- Page 36 and 37: Navrant! Ze was zelfs nog wat slank
- Page 38 and 39: Maar nee, ze pakte de deurknop beet
- Page 40 and 41: Kogels en bananen (een verhaal) 1 `
- Page 42 and 43: kijken, vind ik. Af en toe sla je e
- Page 44 and 45: Ik wees op het hek en maakte gebare
- Page 46 and 47: Ze keek me helder aan. `Hij heeft e
- Page 48 and 49: dan uw bod, maar het had voor ons h
- Page 50 and 51: was nog vrij warm, maar de hitte wa
- Page 52 and 53: `Ja, maar die prijs was te laag', z
- Page 54 and 55: `Uitstekend', zei Oeson. We stonden
gulden kunnen lenen?'<br />
We zwegen en keken hem aan. Toen greep Harry zijn<br />
portemonnaie, haalde er een briefje van vijfentwintig uit en gaf<br />
het hem. Hij bedankte uitvoerig, keerde zich om en liep weg.<br />
We keken hem na en zolang als we hem konden zien ging hij<br />
geen café binnen.
Change language