Heden Mosselen, morgen gij - Hans Vervoort

Kogels en bananen (een verhaal)
1
`Jezus, Ben', zei ik, `moet dat nou echt ?' Ik had net twee
weken besteed om 1200 blikken erwtensoep voor hem te
verkopen aan marktkooplui in het hele land. Ze waren niet
duur, maar het was al zomer en eigenlijk was de partij niet zo
goed meer. Sommige blikken stonden al zichtbaar bol van het
gas. Misschien dat ik daarom niet geslaagd was, maar het is ook
waar dat ik er geen enthousiasme voor kon opbrengen. Ik heb
zelf ooit eens een blikje bedorven worstjes gekocht, die in
vloeibare vorm tegen het plafond spoten toen ik de opener in
het blikje zette.
`Max', zei Ben, `al ons geld zit er in. Dit is big business. Met
een beetje goede wil verdienen we er twintig miel aan.'
Hij liet me kijken naar zijn eerlijke blauwe ogen in zijn rood
werkmansgezicht.
`Denk eens aan, twintig miel in één weekje', zei hij.
Ik zuchtte en knikte. `Leg het me nog eens uit', zei ik.
`Het staat hier allemaal op papier', zei hij, `je vliegtuig gaat
vanavond. Het is werkelijk doodsimpel, je hoeft niet verkoperig
te doen, hoe minder je dat doet hoe meer geld we vangen.'
Anderhalve dag later zat ik in de cantine van het vliegveld van
Boerdos te kijken naar mijn enige mede-passagier op de rit van
Singapore naar hier. Toen ze voor me uitliep naar het
restaurant kon ik zien dat ze een wijde rok aanhad, zoals die
tien jaar geleden in de mode waren, een klokrok. Een klokrok
en een gezellige blouse. Ze was groot en vrij mager en had een
open gezicht met blauwe ogen en blond halflang haar. Ook
haar gezicht was wat aan de magere kant.
Buiten was geen kip te zien, behalve een enkele donkerbruine
Boerdos-employee op een vorkheftruck.
Ze zat vijf tafeltjes van me af, zoals ze ook in het vliegtuig een
heel eind weg had gezeten.
Ik keek naar haar en bleef gestadig kijken en na een paar
minuten keek ze eindelijk op. Ik hief mijn glas melk en zei
'Cheers' en zij knikte. Alhoewel dat geheel buiten mijn type
valt stond ik toch maar op om naar haar toe te gaan en zei:
`Do you speak English?'
`A little bit', antwoordde ze. `I am from Holland', zei ik, `and
I am here for the first time. I wonder if you could give me some
information.'
`Dat hangt ervan af', antwoordde ze, `wat wilt u weten ?' Ik
keek verbaasd en opgelucht en ging zitten. `Ha, u komt ook
uit Holland?'
`Ik ben gelijk met u uit Amsterdam vertrokken', zei ze, `U