Heden Mosselen, morgen gij - Hans Vervoort

gekomen was, tot nu toe. En dat is waar, dat moet ik
toegeven. Als jullie de leiding van die drie hoofdgroepen nemen,
dan ben ik van een hoop problemen verlost en dan kom ik
eindelijk toe aan de verkoop naar buiten van ons bedrijf.'
`Maar ...' zei ik.
`Ogenblikje, Michel, ogenblikje. Verder liggen er natuurlijk
problemen op het gebied van de financiën, het personeelsbeleid
en de opleiding. Ook dáár heb ik me teveel mee moeten
bemoeien en ik heb me deze week gerealiseerd dat ik daar
afstand van moet doen. De financiën, nou ja, daar hoef ik
Michel niets meer over te vertellen, dat kan ik voortaan rustig
aan hem overlaten. Het personeelsbeleid lijkt me iets voor
John, niet John? en de opleiding, vooral op statistisch gebied,
dat is typisch een taak voor Henk, niet?'
`Ja maar, Arnold ...'
`Nog even, Michel, ik begrijp wat je zeggen wilt. Jullie zijn
misschien nog niet helemaal toe aan die verantwoordelijkheid,
maar ik zie het wel zitten en daar moet je eigenlijk van
uitgaan. Als ik vind dat jullie het kunnen, reken dan maar dat
het wel zal lukken. Wel, wat denk je ervan ?'
Hij keek ons stralend aan. De man was werkelijk
onverwoestbaar. Vermoedelijk had hij de hele nacht een taktiek
zitten uitdenken, na het telefoontje van Schmidt, maar nu
stond hij toch weer fris en uitgerust het plan te presenteren.
Veel kans leek hij me niet te hebben en zijn zelfvertrouwen kon
ik dan ook niet plaatsen.
`Zou dit inhouden dat we volledige zeggenschap krijgen over de
gebieden die je daar getekend hebt?' vroeg John.
`Uiteraard', zei Arnold prompt, `natuurlijk blijf ik wel de
leiding houden en de grote lijnen aangeven, maar na een
inwerkperiode laat ik het allemaal aan jullie over. Ik werk dit
alles natuurlijk nog in detail uit, ik zal ook wat formulieren
ontwerpen waar jullie mee kunnen werken, zodat je niet in een
niemandsland hoeft te beginnen. Dat zal Michel wel
interesseren, ik heb gisteren een ideetje gehad voor een nieuw
voortgangscontrole-formulier.' Hij sloeg een nieuw vel van de
flip-over op en begon schetsmatig kolommen en regels te
tekenen. Ik keek naar Schmidt, hij zat vetjes te glimlachen.
`Arnold, sorry dat ik er even tussenkom', zei ik, `maar zouden
we die formulieren niet zelf mogen ontwerpen ?' Even keek hij
gekwetst, maar hij begreep dat dit niet het moment was voor
prikkelbaarheid.
`Natuurlijk, Michel, dit is alleen maar een ideetje.'
`Ik wil niet vervelend zijn', zei ik, `maar ons probleem was
juist dat er veel te veel georganiseerd wordt in dit bedrijf en
dat er veel te veel formulieren zijn. En dat terwijl we niets te
doen hebben. Er moet wérk komen, Arnold, er moet verkocht