Heden Mosselen, morgen gij - Hans Vervoort

gebeuren. Ik liep terug naar de sceptische opper. `En nu de
verdediging', zei ik. Ik had een kladblocje bij me en twee
ballpoints voor als één het niet deed. `De bren had ik hier
gedacht', zei ik, `dan kan hij iedereen die over de heuvel komt
wegmaaien.'
`Waarom niet dáár ?' vroeg hij en wees in de tegenovergestelde
richting. `Dan schieten we op het hoofdcommando', zei ik. Hij
knikte zuur. Ik legde hem mijn andere maatregelen uit en na
enige tijd vertrok hij teleurgesteld naar andere klanten. Ik
wachtte tot hij uit het gezicht was, liep naar mijn bemanning
en ging naast ze zitten, op een metertje afstand, om een shagje
te rollen.
We zaten er niet vrolijk bij, 6 cursisten van de kaderopleiding
onder leiding van een reeds half gesjeesde cursist van de
officiersopleiding.
`Jullie eerste oefening?' vroeg ik aan de dichtstbijzijnde.
`Ja, korporaal.' Hij maakte een frisse en ijverige indruk, een
blonde jongen, iets groter dan ik.
`Mijn laatste, denk ik', zei ik.
`O.'
We zwegen en rookten. De blonde rekende het na.
`Maar je wordt toch pas over 3 maanden kornet?' vroeg hij,
`dan moet je toch zeker nog één oefening hebben?'
`Nee, ik wordt geen kornet', zei ik, `van hogerhand is
uitgemaakt dat ik niet het goede karakter heb om de troep te
inspireren. Dus over een maand ga ik af naar de parate hap.'
`Jezus, wat goed zeg', zei de blonde bewonderend en richtte
zich tot de anderen, `hoor je, de korp gaat af over een maand.'
Ze keken me aan met de mengeling van jaloezie en afkeuring
waaraan ik maar moeilijk kon wennen. Aan de ene kant gaf
uitstoting je een aureool van onafhankelijkheid, een eigenzinnig
type met schijt aan de dienst. Aan de andere kant bleef je toch
de lul die niet op kon brengen wat zij presteerden. Niemand
wilde met je ruilen.
`Vandáár dat de opper je steeds probeerde te pakken', zei de
blonde.
`Ja, dat wilde ik jullie vragen,' zei ik, `of jullie een beetje mee
willen werken. Want als hij me ergens op kan grijpen ga ik met
schuld af en dat scheelt 3 maanden, dan moet ik 21 maanden.'
Ze knikten en begonnen onderling te praten. Ik zat ook wat te
ver van ze af.
Het begon weer te regenen. We droegen onze binnenhelmen,
het dunne binnengevechtspak en het dikke gevechtsjack
eroverheen dat de wind tegenhield maar het water niet. Het
regende al de hele dag op en af en niemand was droog.
`Kom jongens', zei ik, laten we maar weer aan het werk gaan.
Jullie tweeën gaan de telefoon aanleggen en de rest zet de