Tips voor Goed Verenigingsbestuur - Koninklijke Van Gorcum

Directeur kondigt vertrek aan
Wat is de optimale houdbaarheid van een directeur?
26-2-2007
Groot nieuws: beleggersvoorman Peter Paul de Vries, directeur van de Vereniging van
Effectenbezitters (VEB; www.veb.net) kondigde medio februari zijn vertrek in oktober
a.s. aan. De Vries was 12 jaar lang directeur, het boegbeeld van de VEB. De NRC, de
krant van de nuance, was kennelijk even de kluts kwijt. Op de voorpagina van 14
februari stond namelijk dat De Vries weg gaat als voorzitter, op pagina
19 is hij scheidend directeur. Inderdaad, de rolverdeling tussen
voorzitter en directeur is niet bij alle verenigingen dezelfde. Bij de VEB
was De Vries geen voorzitter maar wel onbetwist de voorman.
Met zijn vertrek wil De Vries, naar eigen zeggen, de verzuring voor zijn. Haring, melk,
grond, het weer, mensen, het kan allemaal verzuren. Ook het leven en het werk kunnen
worden verzuurd, onaangenaam gemaakt aldus Van Dale. De Vries zegt: 'ik wil de
situatie voorkomen dat ik op een gegeven moment moet vertrekken omdat de VEB
genoeg heeft van mij of omdat ik genoeg heb van de VEB. Zover is het nu nog niet.'
Nog niet. Hij zal het ongetwijfeld wel hebben voelen aankomen. Hoe leuk en uitdagend
een baan ook is, er komt een moment waarop je je afvraagt hoe lang hij dat nog blijft; of
het geen tijd wordt voor een nieuwe uitdaging, een andere omgeving, waarin op de
ervaring van de eerdere job kan worden gekapitaliseerd en nieuwe wegen kunnen
worden ingeslagen. De Vries (bijna 40) werkt sinds zijn afstuderen als bedrijfseconoom in
Rotterdam, bijna achttien jaar dus, bij de VEB, waarvan twaalf jaar als directeur. Hij
werd dat op zijn 28ste. Tijd voor verandering.
Er zijn meestal diverse redenen voor een directeur om te vertrekken. Die hebben deels te
maken met de persoon in kwestie, deels met ontwikkelingen in de organisatie en deels
met de wisselwerking tussen beide. Bij voorbeeld:
De directeur is echt uitgekeken op de organisatie: elk jaar dezelfde cyclus, dezelfde
kunstjes doen, grotendeels dezelfde mensen op kantoor en in de verenigingsorganen,
de taaie cultuur, geen inhoudelijke uitdaging meer. Kortom, klaar voor verzuring.
De vereniging beweegt zich naar een nieuwe fase van ontwikkeling, bij voorbeeld
verdere professionalisering. In het geval van de VEB: De Vries heeft de club goed op
de kaart gezet, een grote bijdrage geleverd aan de verbetering van de rechtspositie
van de (particuliere) aandeelhouder en tegen de beschermingsconstructies van het
bedrijfsleven. De VEB heeft een stevig apparaat (25 professionals), een stevige
financiële basis en een grote ledengroei geboekt (nu ruim 40.000 leden), zij het dat
dit ledental nog aan de bescheiden kant is, afgezet tegen een aantal van 1,5 miljoen
beleggers in ons land.
De wisselwerking tussen vereniging en directeur. Hierin kunnen beide actief partij
zijn. Zij kunnen in goed overleg besluiten dat de organisatie nu toe is aan een nieuwe
fase van haar ontwikkeling en dat daar een ander type directeur bij hoort. De VEB
heeft strategisch gekozen voor een meer op service gerichte organisatie om zo het
draagvlak onder beleggers te vergroten.
46