Tips voor Goed Verenigingsbestuur - Koninklijke Van Gorcum

Het ASAE congres in Los Angeles - 3
Enkele observaties en reflecties
11-9-2010
In mijn vorige artikel schreef ik over vakantie als compensatie voor een (werk) leven dat
uit balans is. Nu gaat het over congresdeelname als compensatie voor een werkleven,
waarin werkelijk leren te weinig aan bod komt. Te vaak wordt ervaring opgebouwd door
een of enkele malen iets nieuws te leren en dit dan eindeloos, zij het met wat
aanpassingen, te herhalen. Niet bepaald een op innovatie ingestelde houding, die menig
werkgever wel best vindt.
Tijdens de Final Night Celebration - special guest Cyndi Lauper - van het congres, die
plaats vond op het California Plaza Water Court, had ik een geanimeerde discussie met
een goede bekende van me, directeur van een alumnivereniging van een Nederlandse
universiteit. We hadden het over de merites in leer- en ontwikkelingsopzicht van
deelname aan een congres als dit. Ik bracht te berde dat ik al in diverse sessies had
meegemaakt dat slechts enkelen in de zaal een bepaalde publicatie kenden of zelfs
hadden gelezen, die hetzij algemeen bekend mag worden verondersteld (zoals 7
Measures of Success) of die, van de hand van de spreker van de sessie, zeer onlangs had
gestaan in het ASAE blad Associations Now.
Deze observatie, die overigens niet op zich staat, zette me aan het denken over de
ruimte die verenigingsprofessionals zichzelf gunnen en dus bij hun baas weten te
verwerven om afstand te nemen van hun werk, te reflecteren, te lezen, intercollegiale
uitwisseling te hebben, bij te tanken. Mijn gevoel zegt me, de goeden niet te na
gesproken, dat dit wel beter kan. Ik doel hier dus op bezig zijn met je vak als
verenigingsprofessional en niet op allerlei zaken waarmee je druk bent en die te maken
hebben met je organisatie (bureau, vereniging) en met de beroeps- of bedrijfsuitoefening
van je leden.
In een aantal gevallen was de kwaliteit van het gebodene op het congres beneden de
verwachting van mijn Nederlandse mededeelnemers. Ik zelf heb amper teleurstelling
ervaren omdat ik, als onderhand 'ervaren' ASAE congresganger, scherp selecteer wat ik
bijwoon. Maar tegenvallen kan het natuurlijk altijd. In een van mijn congresblogposts op
www.vm-online.nl kwalificeerde ik het ASAE congres als een vorm van ontwikkelingswerk
voor het vak.
Er zijn immers zoveel mensen die betaald of onbetaald voor ontelbare verenigingen
werken, en die mensen komen heus niet elk jaar naar het congres. Velen komen voor het
eerst, zeker als zij werken voor een kleine vereniging. Als het ontwikkelingswerk is dan
kun je, kort door de bocht gezegd, als deskundige op een bepaald gebied al gauw
optreden als eenoog in een land van blinden. Maar, eerlijk is eerlijk, er treden ook keien
van gezaghebbende (boeken schrijvende en goed verkopende) wetenschappers op in
thought leader sessies.
Maar ja, wat is het effect van deelname aan een congres als dit? Het gaat voornamelijk
om kennisoverdracht, het is een cognitieve exercitie, ondersteund met veel powerpoint-
en filmmateriaal. Er wordt tijdens een sessie nu en dan, op aangeven van degene die de
sessie verzorgt, een of enkele malen kort gediscussieerd door deelnemers, die naast
296