Tips voor Goed Verenigingsbestuur - Koninklijke Van Gorcum

Een jaar om eens echt goed te leven
30-12-2008
Wat gaan we volgend jaar met onze tijd doen, hoe kijken we volgend jaar naar onze tijd,
hoe gaan we onze tijd leven en beleven?
Het is nu echt de TIJD van het jaar om het hierover te hebben, we naderen immers de
jaarwisseling, een groot uitgerekt moment van terug- en vooruitblikken, van aan de ene
kant herinneren, vergeten en hopelijk ook vergeven en aan de andere kant goede
voornemens en misschien zelfs al plannen. Wordt volgend jaar een recessiejaar van
vooral zorgen dat je overleeft of zoek je juist nu actief naar mogelijkheden om te leven,
te leven met kwaliteit, te beleven?
Mensen gaan op heel verschillende manieren om met hun tijd: zij brengen hem door, zij
komen hem door, zij zien ernaar uit, zij doden hem, zij beleven hem, zij leven hem. Een
kennis van me gaf altijd af op zijn vriendin, die van puzzelen hield, het ene boekje na het
andere. Zij doodde volgens hem haar tijd, zij deed er niets positiefs, niets creatiefs mee.
Daar had hij kritiek op, hij vond dat maar niks. Hij zelf werkte niet, leefde als een soort
nomade, op zijn boot en op het land. Op zijn visitekaartje stond 'survivor'.
De tijd verstrijkt, hij gaat steeds sneller, soms vliegt hij zelfs. Waarom het leven sneller
gaat als je ouder wordt, aldus de titel van een bestseller (ook flink vertaald) van een van
onze bekendste psychologen, Douwe Draaisma. Hij heeft er dit jaar een mooi en
eveneens zeer leesbaar boek aan toegevoegd: De heimweefabriek; geheugen, tijd &
ouderdom. Warm aanbevolen!
Onlangs las ik de kort geleden verschenen roman Nachttrein naar Lissabon, geschreven
door Pascal Mercier (pseudoniem). Op pagina 290-291 stelt een van zijn hoofdpersonen
(Prado) de vraag hoe lang een maand is. Even verderop blijkt hij bedoeld te hebben:
'waarvan hangt het af als we een maand als een gevulde tijd, als onze tijd hebben
beleefd, in plaats van als een tijd die langs ons heen is gegleden, die we alleen maar
hebben ondergaan, die ons door de vingers is geglipt zodat we het idee hebben dat het
een verloren, gemiste tijd was waar we niet om treuren omdat die voorbij is maar omdat
wij van die tijd niets hebben kunnen maken?'
Zijn vraag was dus niet: 'hoe lang is een maand? maar: hoe kun je voor jezelf iets
maken van de tijd van een maand? Wanneer is het zo, dat ik de indruk heb dat deze
maand helemaal van mij is geweest?' Ik vind dit een aanstekelijke reflectie, omdat zij mij
oproept zelf verantwoordelijkheid te nemen voor wat er met mijn leven gebeurt, er zelf
actief invulling aan te geven en niet te wachten tor er iets op me afkomt, waarop ik dan
uit de aard der zaak meestal moet reageren.
In aansluiting bij deze reflectie over onszelf en de tijd wil ik een verhaal kort
samenvatten dat ik kort geleden voor het eerst hoorde. Het heet De Zoeker, het staat in
een bundel Verhalen om over na te denken. Inspirerende levenslessen (2007, Ambo,
Anthos), geschreven door de Argentijn Jorge Bucay. Een zoeker is iemand die zoekt; hij
weet niet noodzakelijkerwijs waarnaar hij op zoek is. Hij ziet zijn leven als een zoektocht.
Zo voelde de hoofdpersoon van het verhaal op een bepaalde dag de behoefte om naar
het dorp Kammir te gaan. Hij liet dus alles achter en vertrok.
258