Download pdf - Textualscholarship.nl

82 Het Wiesbadense handschrift
ste onfaen. Dit hoeft ons niet te verwonderen, want het codicologisch
onderzoek heeft uitgewezen dat het betreffende perkamenten katern ooit
een op zichzelf staand handschrift vormde dat naderhand in de codex is ge -
integreerd. De hand is die van een professionele schrijver, die al eerder ge -
identificeerd werd als een van de kopiisten van een zeer fragmentarisch
overgeleverd Spiegel historiael-handschrift in vier kolommen. Volgens De -
schamps is deze kolossale codex omstreeks 1400 in Holland tot stand gekomen.
127
Hand 5
Deze schrijver schreef de Questien (tekst 34) af, waarvoor hij aan het enkelkaternhandschrift
f. 93-104, met de berijmde dialoog, de perkamenten
binio f. 105-108 toevoegde. Hij bekleedt hierdoor op het eerste gezicht samen
met kopiist 4 een geïsoleerde positie. Niettemin is zijn taal helemaal in
overeenstemming met die van de kerngroep van de codex, al moet eraan
toegevoegd worden dat zijn afschrift wel een grotere diversiteit aan varianten
laat zien dan de rest van het handschrift. Hij kent bijvoorbeeld ook de
variant lude (i.p.v. liede), die eigenlijk niet binnen de omschreven driehoek
past en die nauwelijks te verenigen valt met de variant vier (nnl. vuur) in
dezelfde kolom 107ra (362; 352 luden). Toch is er geen aanleiding om dit
als een relict uit de legger te beschouwen. Het tekstgedeelte van hand 5
wijkt wel wat de beschrijfstof, maar niet wat de taal betreft af van het aandeel
van de kerngroep van de Wiesbadense codex. Als de binio van hand 5
als import beschouwd moet worden, dan toch wel uit de onmiddellijke
omgeving.
3. Herkomst van de leggers
Met uitzondering van de hand van het oorspronkelijke enkelkaternhandschrift
f. 93-104 richten de kopiisten die aan het Wiesbadense handschrift
meegewerkt hebben, zich allemaal naar schrijftradities die kenmerkend zijn
voor de driehoek Aalst-Oudenaarde-Brussel. Er is echter ook een aantal
teksten waarin een sterker geprononceerde substraatlaag aanwezig is, die
niet zonder meer tot die mengtaal gerekend kan worden. Wij tellen zeven
teksten waarin dit vrij duidelijk het geval is.
Wech van salicheit en Gersons Miroir de l’ame in het Middelnederlands
De twee grote teksten die door hand 1 geschreven zijn in de eerste vier katernen,
bevatten naast de Vlaamse kenmerken die in de Oost-Vlaams/Brabantse
grensstreek aan te treffen zijn, ook enkele karakteristieken die uit-
127 Zie boven, p. 41.