Download pdf - Textualscholarship.nl

Inleiding 73
ook voor elk van de vier punten van hoogmoed in de daaropvolgende tekst
59, die midden in kolom 135rb begint en doorloopt tot onderaan kolom
135vb.
De eenheden Va en Vb (f. 137-151)
De laatste katernen van de Wiesbadense codex zijn nagenoeg geheel beschreven
door hand 7. De bladen moeten gelezen worden in de volgorde
143-146, 141-142, 137-140, 147-151. De eerste tekst is dan de Leer van sint
Paulus over de Heilige Geest (tekst 60); hij eindigt in kolom 146ra. Het rode
opschrift (143ra1-2) is geschreven door hand A, waarna de tekst opent met
een grote bladinitiaal van drie regels hoog. De overige rubrieken zijn alle op
daarvoor opengelaten plaatsen aangebracht door hand 7. Hij verzorgde de
rubricering op de hem bekende wijze en als steeds tamelijk vluchtig. 121
Een tendens die wij al in de eerdere eenheden bespeurden, zet zich verder
door. Aan de versiering van de weinige rode lombarden die nog voorkomen,
is minder tot geen aandacht besteed; net als bij de wat grotere initiaal
in kolom 143ra en bij de initialen in de eerder door hand 9 gekopieerde
teksten wordt geel al helemaal niet gebruikt. De lombarden zijn vaak niet
meer dan één regel hoog en onversierd. In tekst 60, die eindigt in kolom
146ra, komen ze helemaal niet voor.
De volgende tekst, Memento mori (tekst 61), beslaat f. 146ra5-31 en
opent met zo’n kleine, één regel hoge rode lombarde. De preek ‘van Maria
voor Hendrik van Calster’ (tekst 62) heeft op de eerste drie regels van kolom
146rb een opschrift in forse rode letters, zoals vaker bij hand 7 in een
combinatie van textualis en cursiva. De tekst begint met een iets opengewerkte
rode lombarde I, waarvoor een ruimte van twee regels hoog was
uitgespaard. De preek wordt in kolom 146vb nog gevolgd door twee kortere
tekstjes: Vier dwalingen en Dictum sint Bernardus. Tussen de afsluitende
sierlijn en de eerste regel van het eerste tekstje (tekst 63) schreef hand
7 met zwarte inkt in kleinere letters de titel Dit sijn iiii poenten daer die
mensche in doelt (146vb25). Dit tekstje en het volgende (tekst 64) worden
gescheiden door een dunne lijn met versierde uiteinden; en onder kolom
146va en 146vb werd, als vaker, over de hele breedte van de bladspiegel een
sierlijn getrokken. Rechts daaronder noteerde hand 7 Nota (146vb39).
Na f. 146 volgden de huidige bladen f. 141-142 en 137-140, waarna f.
147-151 de laatste bladen van de codex zijn. De eerste drie regels van kolom
141ra worden gevormd door een spreuk van Seneca (tekst 65), die
121 Opmerkelijk is overigens, dat hij met een fijn rood pennetje aan het eind van de eerste regel
van tekst 61, Ic beghinne in den name, met rood het woord Jhesus aanvulde. Cf. f. 141rb34,
waar tussen Ende en lieden een rood invoegteken is gezet en rechts van de regel met rood het
woordje doemt met invoegteken is geplaatst (tekst 66 r. 31).