Download pdf - Textualscholarship.nl

60 Het Wiesbadense handschrift
ge man op de tekening rechts werd onder andere een gifbeker toegevoegd,
waaruit een slangetje kronkelt. Dit attribuut hoort bij de apostel Johannes.
Beide tekeningen werden voorzien van een brede rode spreukband met
tekst. Die zijn ditmaal niet geschreven door hand A, maar door hand 7 in
het type schrift, waarin hij elders in de codex titels en kleine tekstjes toevoegde;
het is te vergelijken met het eveneens door hem in rood geschreven
rijmgebed onder de tekening op f. 118v. 99
Ten slotte treffen we hand A aan op de papieren tekening van Paulus
met zwaard en boek, die midden op het perkamenten achterdekblad (f.
153) gelijmd werd. Hij voegde met rood de banderol toe, die vanaf de rechterhand
achter het hoofd van de apostel doorloopt: Ic en mach mi verbliden
niet dan inden cruce Cristus, wats ghesciet.
Hand B
Behalve A onderscheiden wij nog tenminste twee handen die met rood
tekstjes op en bij de tekeningen schreven: B en C. Hun schrift is ook weer
een wat grotere, bij C vaak forse, zwierige textualis. Ze onderscheiden zich
van hand A door het gebruik van de ‘hokjes’-a. De vraag is of B (zie afb.
19 en 20 op p. 55) desondanks niet, net als A, een schrijfvariant is van de
persoon achter hand 7. 100 Ook hij schrijft namelijk één keer op het papier
van een katern uit de ‘eigenlijke’ tekstcollectie. Van hand B is namelijk het
tweeregelige rijmgebedje onder de opgeplakte perkamenten tekening van
de staande sint Joris op f. 151v.
Wij treffen hand B verder nog aan op de rectozijde van drie losse bladen
met tekeningen: f. 15, 92 en 126. Op f. 126r is een tekening gelijmd van drie
doden op het moment dat zij uit hun doodskisten opstaan. Hand B kopieerde
onder deze uitgeknipte tekening een rijmtekst van vier strofen, die de
toeschouwer waarschuwt voor de ijdelheid van het aardse bestaan (tekst n).
Folio 92 is het perkamenten blad dat tussen het tweede blad van katern
8 (f. 90-91^109-110) en het eerste blad van de perkamenten eenheid f. 93-
108 (katern 9-10) werd ingevoegd. Op de rectozijde zijn naast elkaar twee
papieren tekeningen gelijmd, een van de heilige diaken Stefanus en een van
een bisschop. Op het papier ervan, dus niet op dat van het ingeschakelde
blad, schreef hand B, boven de afgebeelde figuren, hun naam, in het Latijn:
Sanctus Stephanus en Sanctus Blasius. Op de brede strook papier die onder
99 Dit keer schrijft hand 7 zowel een a in één als in twee verdiepingen, de lange s eindigt op de
basislijn, en de stokletters hebben geen lussen; bij Gumbert (1976) T/E.
100 Een van de verschillen tussen B en C is de wijze waarop ze de majuskel S uitvoeren. Verder
zijn de letters in het geposeerde schrift van hand C relatief smal, met een scherp contrast tussen
haar- en schaduwlijnen. De ronde slot-s van C is achtvormig; die van hand A en hand B is een
‘rug’-s; en dat geldt ook voor de ronde slot-s in de textualis van hand 7.