Download pdf - Textualscholarship.nl

Download pdf - Textualscholarship.nl Download pdf - Textualscholarship.nl

textualscholarship.nl
from textualscholarship.nl More from this publisher
04.05.2013 Views

4 8 12 16 20 24 28 32 36 40 58 | 59 Over vier punten van ootmoed 607 pointen bescreven, biden welken, ghemerct ende in werken ghestelt, de meinsche mach sonder dolen werden een warachtich mensche. Onder welke dese iiii achtervolghende zijn principael. Int eerste, dat de mensche onsen heere merke alse beghin ende werkere van allen dinghen, ute den welken wat goede dat wi vinden in ons, dat zijn wi sculdich gode an te scrivene, ende segghen metten prophete: Heere, alle onse ghewerke hebstu ghewrocht. Ende aldus worden wi kennende dat al dat goet dat in ons es, dat wi dat hebben van gode ende niet van ons selven. Ende dit merken sluut hoverde ende ver - waent hede ute ons. Want waer op mach hi hem verheffen die claerlike kent dat hi niet van hem selven en heeft? Aldus wert men oemoedich. Alsoe spreect sente Pieter: Veroemoedecht u onder de moghende hant gods, wetende dat die cracht van uwen handen niet ghewrocht en hebben dat goet dat in hu es, maer die heere die u ghewrocht heeft ende ghi niet hu selven. Voert, mensche, bestu sculdich te merkene dat god es een gherechtich loenre alre verdiente – ja also nauwe, dat negheen ghepeins so cleene sinen vonnesse en ontblijft, also die scrifture orcont –, die de edele inghelike gheeste, in so natuerlike vulmaectheden ghe scepen, om een eenech zondelijc ghepeins in der hellen gront eewelike warp ende doemde. Dit dan merkende, peins dat hi di[e] niet sparen en sal. Ende hier uut spruut di de vreese gods, die di ver|oemoedecht. Ende dit es dat eerste point. Dander point es een blivende ghedinken Cristus. Du best sculdich te verpeinsene dat Cristus veroetmoedecht was toter versmadelijcstere maniere van stervenne, die was om onse verloessenesse an deene zide, ende om ons exempel te ghevene an dander zide. Om teerste spreect Ysayas: Wi anesaghene als den minsten ende den versmaetsten aller meinschen, ghelijc den lazersen. Ende van gode ghesleghen, heeft hem dan de gods sone vernedert onder alle menschen om onse zalichede. Ende wi sijn ons selven sculdich te veroetmoedeghene om zine werdichede. Voert heeft hi hem veroetmoedecht als onse meester ende onse heere, ende negheen scalc en es boven sinen heere, noch discipel boven sinen meester. Wi, die zijn knechte ende zijn jonghere zijn, sijn ons wel sculdich te veroetmoedeghene. Also spreect sente Bernaerd in een sermoen: Wat node was den coninc vander majesteyt, die upperst ende hoghests was ende in dat rike der ingle es, dat hi soude willen dalen ende zijn versmaet ende verontwert ende minst in dat rike der men- B 10 Jes. 26:12 15/6 cf. 1 Petr. 5:6 19/20 cf. Hebr. 4:12 21/3 cf. 2 Petr. 2:4 30/1 cf. Jes. 53:3 V 31 lazersen: ‘leprosen’, gesubstantiveerd adjectief; cf. MNW lasers P 40 verontwert ende: op rasuur, door hand 7. 135va

608 Het Wiesbadense handschrift folio 135va-135vb 44 48 52 56 60 64 68 72 schen, sonder om dat ghi de ghelike doen sout? Bi hoverden zij di ghevallen, ende bi oetmoedecheden moeten wi risen: jeghen onse wonde en es gheene andre medicine. Dat derde point principael es een claer bekennen dijns selfs, dwelke die mensche ghecrijcht alsi dat buten hem es laet, ende merct bloet beghin zijns levens, middel ende ende. De prophete Missyas segt: Dat veroemoedeghen dijns rust in dat du kenst di inde middewaert. Dat es te verstane: Merct wanen dattu comen best: vander massen der verdervenessen, vanden pulvere ende vanden lime der erden ghewrocht, in zonden | gheleeft ende ballinc best, versteken uten paradise. Ende voert merct werwaert trecst te stervene: den wormen, te pulvere, te asschen. Leefstu nu, bi aventuren du sulst merghen sterven; heden ghe - sont, marghen ziec; heden rike, merghen arem; hedin vroet, merghin zinloos; heden gheredent, merghin sonder spreken. Wat menschen mach dan zijn, die, dit al omtrent aensiende, hem dar roeren te eene - gher hoverden, sonder die verblent es ende vergheten heeft datti mensche es? Dat iiii point principael es dat de mensche in eeren ende in weerdicheden hebbe zinen evenkerstin, ende sonderlinghe de ghene die meere zijn van state, ja lachamelike te verstane oec mede van buten. Want dat es ghebod, also de apostel Paulus ghebied in eere andre maniere, dat du niemens consciencie en ondervraghes, no en besoucs alse van ghebreke, nochte en vonnest, sonder selfs die di voer al sculdich es bekent ende naect *te zine. Ende dit hout over zeker dat elc mensche eeneghe gracie heeft, bedect ofte openbaren, mids der welkere dat hi in die oghen gods beter es dan du, ende dit es di boven al in dijn vonnesse aller zekerst. Kennestu in wat state ende in wat grade van verdienten dat du ende elc mensche waerst in de oghen van gode, so mochstu di ofte andre menschen verheffen ofte vernederen naer dat kennen. Nu en weestu dies niet also claerlike, de scrifture spreekt huten welken ne gheen dinc zekere no profitelekere en es dan dattu nu na den raet Cris - tus altoes di veroetmoedichst ende ganc sitten in de nederste stede. Ende dit es, also seghet sente Augustijn, summe van ewangeliker vulmaectheden. Also andworde een helich man int leven vanden vaderen, B 46/7 cf. Mi. 6:14 61/4 cf. 1 Kor. 10:29 70/2 cf. Luc. 14:10 K 64 hs. de 135vb V 46Missyas: de profeet Micha 48 wanen, ‘waarvandaan, van waar’ 49 vanden lime der erden: ‘uit het slijk der aarde’ P 41 Bi: hs. heeft een B met een j op rasuur, waarschijnlijk door hand 7.

4<br />

8<br />

12<br />

16<br />

20<br />

24<br />

28<br />

32<br />

36<br />

40<br />

58 | 59 Over vier punten van ootmoed 607<br />

pointen bescreven, biden welken, ghemerct ende in werken ghestelt,<br />

de meinsche mach sonder dolen werden een warachtich mensche. Onder<br />

welke dese iiii achtervolghende zijn principael.<br />

Int eerste, dat de mensche onsen heere merke alse beghin ende werkere<br />

van allen dinghen, ute den welken wat goede dat wi vinden in ons,<br />

dat zijn wi sculdich gode an te scrivene, ende segghen metten prophete:<br />

Heere, alle onse ghewerke hebstu ghewrocht. Ende aldus worden<br />

wi kennende dat al dat goet dat in ons es, dat wi dat hebben van gode<br />

ende niet van ons selven. Ende dit merken sluut hoverde ende ver -<br />

waent hede ute ons. Want waer op mach hi hem verheffen die claerlike<br />

kent dat hi niet van hem selven en heeft? Aldus wert men oemoedich.<br />

Alsoe spreect sente Pieter: Veroemoedecht u onder de moghende hant<br />

gods, wetende dat die cracht van uwen handen niet ghewrocht en hebben<br />

dat goet dat in hu es, maer die heere die u ghewrocht heeft ende<br />

ghi niet hu selven. Voert, mensche, bestu sculdich te merkene dat god<br />

es een gherechtich loenre alre verdiente – ja also nauwe, dat negheen<br />

ghepeins so cleene sinen vonnesse en ontblijft, also die scrifture orcont<br />

–, die de edele inghelike gheeste, in so natuerlike vulmaectheden<br />

ghe scepen, om een eenech zondelijc ghepeins in der hellen gront eewelike<br />

warp ende doemde. Dit dan merkende, peins dat hi di[e] niet<br />

sparen en sal. Ende hier uut spruut di de vreese gods, die di ver|oemoedecht.<br />

Ende dit es dat eerste point.<br />

Dander point es een blivende ghedinken Cristus. Du best sculdich<br />

te verpeinsene dat Cristus veroetmoedecht was toter versmadelijcstere<br />

maniere van stervenne, die was om onse verloessenesse an deene zide,<br />

ende om ons exempel te ghevene an dander zide. Om teerste spreect<br />

Ysayas: Wi anesaghene als den minsten ende den versmaetsten aller<br />

meinschen, ghelijc den lazersen. Ende van gode ghesleghen, heeft hem<br />

dan de gods sone vernedert onder alle menschen om onse zalichede.<br />

Ende wi sijn ons selven sculdich te veroetmoedeghene om zine werdichede.<br />

Voert heeft hi hem veroetmoedecht als onse meester ende onse<br />

heere, ende negheen scalc en es boven sinen heere, noch discipel boven<br />

sinen meester. Wi, die zijn knechte ende zijn jonghere zijn, sijn ons<br />

wel sculdich te veroetmoedeghene. Also spreect sente Bernaerd in een<br />

sermoen: Wat node was den coninc vander majesteyt, die upperst ende<br />

hoghests was ende in dat rike der ingle es, dat hi soude willen dalen<br />

ende zijn versmaet ende verontwert ende minst in dat rike der men-<br />

B 10 Jes. 26:12 15/6 cf. 1 Petr. 5:6 19/20 cf. Hebr. 4:12 21/3 cf. 2 Petr. 2:4 30/1 cf. Jes. 53:3<br />

V 31 lazersen: ‘leprosen’, gesubstantiveerd adjectief; cf. MNW lasers<br />

P 40 verontwert ende: op rasuur, door hand 7.<br />

135va

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!