Download pdf - Textualscholarship.nl

596 Het Wiesbadense handschrift folio 131ra-131vb
36
40
44
48
52
56
60
64
le ende cleene substancie, dewelke an de godlike nature na den consente
van Marien sonder tijt in den persone ons heeren Jhesu Cristi
vergadert was, die *wart na der ghelike der vorseider materien der
menscheliker generacien biden xlvi daghen in den lichame van Marien
vulwassen ende vulmaect, bi den welken die andworde waer gheprouft
es die de voerseide meestre antworden, alsi seiden: Bin xlvi jaren es
dese tempel ghemaect.
Nu gaenwi tonsen eersten woerden: Jhesus bedecte hem ende ghinc
uut den tempel. Wanen dat dese worde quamen, so moghen wi eens
deels *vertrecken ute den monde des ewangelisten, die zeghet aldus,
onder | ander woerden die tusschen onsen heere ende den princen van
den papen in dese presente ewangelie ghevielen, dat onse heere tote
hem lieden seide: Vorwaer segghic hu, dat die mine woerde hoert ende
die behout, diene sal die doot niet zien eewelike. Doe spraken die princhen
ende seiden: Nu weten wi wel dattu den duvel binnen hebs.
Abraham, onse vader, ende die propheten zijn doot, ende du segs, die
dine woerde hoert, diene sal die doot niet sien eewelike. Bestu meeder
dan onse vader Abraham ende die propheten, die doot zijn? Wien
maechstu di selven? Doe andworde onse heere ende seide: Abraham,
hu vader, begheerde minen dach te ziene ende hi sachene ende wart
blide. Doe spraken die joden ende seiden: Dune hebs noch niet l jaer
ende hebs Abrahame ghezien? Doe andworde onse heer ende seide:
Over waer segghic u, eer Abraham wert, ic ben. Als of hi segghen wilde:
Abraham die wert ende ic ne wert noyt, want alle creaturen die
gheworden zijn, die zijn in dat waer, als hi segt, eer Abraham wert.
Maer in gode en es gheene verwert, newaer een wesen int welke wesen
hi wert ende es, niet en es. Want bi drie dinghen es god niet ghemeten.
Dats daer bi hi was ende es ende zal. Newaer god es een nu, int welke
nu dat al dat men soude connen ghenoemen dat gheweest heeft ende
zijn sal, in dit nu alte male besloten es. Want in dit nu dat god es, so no
es no vore no na, no comen no varen. | Dese meesters dit horende, in
de welke clergie was, die hadden ontwert dat in eenen aldus danen man
B 47/53 cf. Joh. 8:52-53 53/7 cf. Joh. 8:56-58 64/71 cf. Joh. 8:59
K 37 hs. want 44 vertrecken: conjectuur; hs. verdrucken
131rb
131va
V 51 meeder: spellingvariant van meerder: ‘groter, voornamer’ 52/3 Wien maechstu di selven?: ‘wie denk
je dat je bent?’; cf. MNW maken, bet. 6: ‘zich houden alsof, doen alsof men is’ 57 ic ben: het Middelnederlands
heeft de woordvolgorde van het Latijn: ego sum. 59 Na waer is een ruimte van enkele spaties
opengelaten. De betekenis van de zin blijft onduidelijk. 60 verwert: ‘bederf’, hier ‘vergankelijkheid’;
niet in MNW, gesubstantiveerd volt. deelw. van verwerden 66 hadden ontwert: ‘verachtten,
geringschatten’; cf. bijv. nw. onwert; onwert hebben