Download pdf - Textualscholarship.nl

560 Het Wiesbadense handschrift folio 118ra-118rb
96
100
104
1
4
8
1
4
langer gewoenten in gewortelt es –, dese menscen en sijn niet te bekeerne,
wantse Cristus niet en conste bekeeren; ende hare sonden en
sijn niet te vergevene, want si en bekennen hare sonden niet. Daer
omme en hebben si nemmermeer gerechten rouwe van haren sonden
inden heiligen geest, die nemmermeer en worden vergeven in desen levene
noch inden toecomenden levene. Hier omme mach onse here seggen
te hem: Laet die dode den doden graven. Ende dese soeken dat
licht der glorien in gebrukene sondeliker dinc; daer omme soeken si
dat licht der deemsterheden. |
[45 KLACHT]
Onse heere seget: Soe waer si v selen wesen in een huys, daer selen die
drie sijn jegen die twee ende die ii jegen die iii. Nu merct hoe sorgelijc
het hier mede staet in al die kerstenheit, in kerken, in cloesters, in
canesien, in steden, inder vierscaren, in rade, in lande, in dorpen, in gebuerten,
in gesinde des huys, in convente, in huwelike. In al desen vint
men grote oneendrachticheit. Maer die meeste eendrachticheit die nu
is, die hebben si die een gespan maken in sonden, in keefsdomme, in
overspele, in woekere, in voercope ende in anderen boosen werken.
Hier in vintmen grote[on]eendrachticheit.
[46 KLACHT]
Sente Augustijn seghet: Niet te meer dan gode es bequame dat bassen
vanden honden of dat brieschen vanden coeyen of dat ghilen vanden
swinen, soe en es hem oec niet bequamelijc dat singen ende dat lesen
ende den dienst vanden papen ende vanden clerken die met oncuyscheiden
omme gaen, ende oec van alle den ghenen die met oncuyscheden
omme gaen ende in dootsonden leven. Nota. |
- - - - - - - - - - - - -
/118v/ /tekening van Madonna en kind, met sint Catharina en sint
Barbara/
V [45] 4 canesie: een kapittel van kanunniken 7 keefsdomme (kevesdoem): ‘overspel’
[45]
[46]
118rb
P 101/2 Na seggen is ten doorgestreept.
/118v/ /Maria met twee heiligen/ Barbara: hs. Bbarbara. /tekst M/ Jhesus: afkorting ihes met superscript
streepje.