Download pdf - Textualscholarship.nl

Download pdf - Textualscholarship.nl Download pdf - Textualscholarship.nl

textualscholarship.nl
from textualscholarship.nl More from this publisher
04.05.2013 Views

180 184 188 192 196 200 204 208 34 Questien van eenen goeden simpelen mensche 525 [14] Ic vraghe: Waer mede moghen wi gheraken tot alsulker minnen? Ic zegge: Int ierste te houdene gods gebode, ende daer na alre meest met doghen. Ende in alre meesten doghen climt men op bi wilen in eender gheesteliker bekennessen ende in eender hemelscher verstandenesse. Ghelike dat gout wordt gheproevet inden viere, alsoe wordt die zalighe ziele geproevet inden doghen. Die minnen wil ten hoechsten, die zal die gracie gods te vergheefs niet ontfaen, hine sal eerste doghen. Men pleech te zegghen: Soe wie niet en besuert, die en besoet niet. Daer omme, die met Cristo wil regneren, die zal al hier ooc met hem doghen. Want niement en wort gecroent met hem die hier niet witteliken en strijt. Ende desen strijt es alder meest tjeghen der werelt, ›te - ghen tvleycs, teghen den viant‹. Wie minnen wil den hoghen ende vlieghen boven der englen vloghe, boven cherubin ende cheraphin, die moet hier eerste leeren doghen ende na alre oetmoedicheit poghen; dit zal wesen sijn begin. Ende waeneer dat doghen comt ghevloghen, verdullike zalment houwen ende met wille bliven daer in. Soe worden wi dan opgetoghen boven cherub ende cherapin daer god in brant zonder beghin. [15] Ic vraghe: Wat es eene ziele? Ic zegghe dat die ziele es een onmateerlijc gheest ende eewich, ende onsprekelike subtijlheit, die god ghemaect hevet ende na hem ghebeelt hevet. [16] Ic vraghe: Waer om hevetse god ghemaect? Ic zegghe: Om te ghebruken zine glorie ewelic. [17] Ic vrage: Wat mach meest begripen van dat god ghemaect hevet? Ic zegge: Dat is die ziele. Want die ziele die in gode verheven | is ende 105vb K 192/203 Dit gedicht komt niet voor in de Dialoog. 199 De tekst is waarschijnlijk corrupt. Volgens het rijmschema zou deze regel moeten eindigen met een woord dat eindigt op oghen. P 180 hs. minnnen. 190/1 teghen – viant: in een kadertje in buitenmarge toegevoegd, mogelijk door hand 7 (textualis), met invoegteken boven de regel, en ter rechterzijde van de kolom. 192/203 In het handschrift zijn deze dichtregels als lopende tekst geschreven.

526 Het Wiesbadense handschrift folio 105vb-106rb 212 216 220 224 228 232 236 240 244 met gode verenicht, die begrijpt meer dan hemelrike ende eerdtrike in den spiegel der godheit. Soe dunct haer al dat cleyne wesen te begripen. Ende al liepsi hemelrijc ende eertrijc dore ende den abis der hellen, sine vonde ghene ruste dan in haren scepper, die alleene hare be - gheerte vervollen mach; ende alsine vint ende bekent, ewelijc zine mint; ende al werp hise inden afgront der hellen, si souden minnen. Want sine minne es een onlichlic brant, ende zine begheert niet meer ende sine mach niet meer; want si es versaet ende rust verweendelijc. [18] Ic vraghe of dat wesen moghe dat eene zalighe ziele mach rusten in gode ende wesen ghesaedt alsoe lange als si inden lichaem is. Ic zegge: Jaet, alsoe langhe als si goeds ghebruken mach. Wij zijn alle cranc ende gheneicht te desen verghangeliken zaken. Nie ne was mensche soe heilich, die sine ziele ende sine begheerte eenpaerlijc op mochte rechten te gode in hogher minnen in desen sterveliken leven; die menschelike natuere en mochts niet ghedraghen. [19] Ic vraghe: Waer omme heeft god uteghegeven datmen hem minnen sal mit alle der zielen, met alle der cracht ende met alre gedochte, jof mens niet doen en mach? Ic zegge: Als die mensche doet dat hi vermach, soe betaelt gode. Al sulke minne salmen hier beghinnen, al ghingher toe alles menschen volbringhen. Die dat grondelose *werc bekende ende saghe dat god ghemaect beneden den hemel empyreum aenden firmamente, ende anden sterren entie planete bekende, die zalighe ziele, het waer onmoghelijc sine *zouden minnen. Datmen niet en kennet, dat en mint niet. Uut der kennessen wast die minne. God es zelve alleene die minne. Alsoe god comt in ziere zaligher zielen met ziere gracien, soe minnet si gode overmits sine hulpe. Maer bi ons zelven sone mogen wij niet. [20] Ic vraghe: Wat werct god in die za|lighe ziele als hise visenteert? Ic segghe dat hi haer ghevet een gheestelike bliscap die onsprekelijc es, een ghenuechlike, gebrukelike ghenuechte daer gheen ghenoechte boven en es. Want die ziele die getroost es van gode, al dat levet anders en canse niet getroosten. 106ra K 230 hi: toevoeging op basis van Schweitzer, nr. 59, r. 4 232 hs. weec 233 hevet: noodzakelijke toevoeging; geen tekstuele pendant in Schweitzer 235 hs. zonden 236 men: toevoeging op basis van Schweitzer, nr. 60, r. 105 V 218 onlichlic: ‘onblusbaar’, niet in MNW; afgeleid van lisscen uit lesscen. 227 uteghegeven (utegeven): ‘uitgevaardigd, afgekondigd’ 231/2 al – volbringhen: corrupt zinsdeel, cf. Schweitzer, nr. 59, r. 5: ende ghinder salmense volbringhen 232/5 Die dat – minnen: corrupte zin die ook op basis van de ed. Schweit zer niet volledig kan worden geëmendeerd.

180<br />

184<br />

188<br />

192<br />

196<br />

200<br />

204<br />

208<br />

34 Questien van eenen goeden simpelen mensche 525<br />

[14] Ic vraghe: Waer mede moghen wi gheraken tot alsulker minnen?<br />

Ic zegge: Int ierste te houdene gods gebode, ende daer na alre meest<br />

met doghen. Ende in alre meesten doghen climt men op bi wilen in<br />

eender gheesteliker bekennessen ende in eender hemelscher verstandenesse.<br />

Ghelike dat gout wordt gheproevet inden viere, alsoe wordt die<br />

zalighe ziele geproevet inden doghen. Die minnen wil ten hoechsten,<br />

die zal die gracie gods te vergheefs niet ontfaen, hine sal eerste doghen.<br />

Men pleech te zegghen: Soe wie niet en besuert, die en besoet niet.<br />

Daer omme, die met Cristo wil regneren, die zal al hier ooc met hem<br />

doghen. Want niement en wort gecroent met hem die hier niet witteliken<br />

en strijt. Ende desen strijt es alder meest tjeghen der werelt, ›te -<br />

ghen tvleycs, teghen den viant‹.<br />

Wie minnen wil den hoghen<br />

ende vlieghen boven der englen vloghe,<br />

boven cherubin ende cheraphin,<br />

die moet hier eerste leeren doghen<br />

ende na alre oetmoedicheit poghen;<br />

dit zal wesen sijn begin.<br />

Ende waeneer dat doghen comt ghevloghen,<br />

verdullike zalment houwen<br />

ende met wille bliven daer in.<br />

Soe worden wi dan opgetoghen<br />

boven cherub ende cherapin<br />

daer god in brant zonder beghin.<br />

[15] Ic vraghe: Wat es eene ziele?<br />

Ic zegghe dat die ziele es een onmateerlijc gheest ende eewich, ende<br />

onsprekelike subtijlheit, die god ghemaect hevet ende na hem ghebeelt<br />

hevet.<br />

[16] Ic vraghe: Waer om hevetse god ghemaect?<br />

Ic zegghe: Om te ghebruken zine glorie ewelic.<br />

[17] Ic vrage: Wat mach meest begripen van dat god ghemaect hevet?<br />

Ic zegge: Dat is die ziele. Want die ziele die in gode verheven | is ende<br />

105vb<br />

K 192/203 Dit gedicht komt niet voor in de Dialoog. 199 De tekst is waarschij<strong>nl</strong>ijk corrupt. Volgens het<br />

rijmschema zou deze regel moeten eindigen met een woord dat eindigt op oghen.<br />

P 180 hs. minnnen. 190/1 teghen – viant: in een kadertje in buitenmarge toegevoegd, mogelijk door hand<br />

7 (textualis), met invoegteken boven de regel, en ter rechterzijde van de kolom. 192/203 In het handschrift<br />

zijn deze dichtregels als lopende tekst geschreven.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!