Download pdf - Textualscholarship.nl

520 Het Wiesbadense handschrift folio 104ra-104va
1
4
8
12
16
20
24
[34 QUESTIEN VAN EENEN GOEDEN SIMPELEN MENSCHE]
DIt sijn questien van eenen goeden simpelen mensche, daer die opperste
coninc ziere zielen op antwoert
[1] Ic vraghe of men vander godliker godheit yet warachtichs spreken
mach.
Ic andtwoerde: Ja ende neen. Dit es contrarie. Int ierste seg ic: Jamen.
God die es een scepper ende een maker ende een onthouder hemelrijcs
ende eertrijcs. God die es een leven alre creatueren. God es een ghever
[alder creatueren] allen dat god ontfaen mach. es een glorie ende
een ontsprekelike bliscap die vercoren sijn in hemelrike
in aerdtrike. God es een uutvloyende fonteine alle dier gracien
die ye mensche ontfingen. God es een ewicheit zonder beghin ende
sonder ende [ende onsprekelijc allen menschen tonghen].
Nu heb ic gheseit: Ja. Dats datmen van gode spreken mach. Nu willic
zegghen: Neen. God es een abyssine ongrondelec, onbegripelec, onsprekelec
allen menschen tonghen. God es een puer gheest, in sinen
godliken wesen onwandelijc. Ende alle weelde es al ende boven den hemel,
ende een onversadich dorst weder die overvloyende
gods. Ende al dat in hemelrijc ende in aertrike es, dat en mach die ziele
niet versaden sonder die ghene diese ghemaect hevet, dats god zelve.
[2] Ic vraghe: Wat es god?
Ic zegghe dat een es in al; ende diene hevet, die hevet al; ende dies niene
hevet, die es beroevet van al. God es eene begheer|like zoetheit boven
allen honighe inder zielen. Hi es een ghenoechlike smake boven
alle specie, ende een lieflike omhelsinghe ende een volmaecte ruste in
devocien. Salich sijn die ghene die alsoe leven dat si in gode rusten
[34]
104rb
K [34] 8 alder creatueren: abusievelijke herhaling van alre creatueren in de vorige zin. Cf. Schweitzer, nr.
15, r. 4/5: God es een leven alre creatueren; god es een ghever al dat ontfanghen mach. God: toevoeging
op basis van Schweitzer, nr. 15, r. 5 9 alle den ghenen: toevoeging op basis van Schweitzer, nr.15,
r. 6 10 ende: noodzakelijke toevoeging; de tekst van Schweitzer wijkt sterk af. 12 ende onsprekelijc
– tonghen: verklaarbaar als ogensprong van de kopiist; dezelfde frase komt iets verder opnieuw voor en
heeft daar wel zin (14/5). In deze paragraaf wordt besproken wat over God gezegd kan worden, en daarom
lijkt dit zinsdeel hier niet op zijn plaats. 17 glorie: toevoeging op basis van Schweitzer, nr. 15, r. 22
V [34] De vragen van de leek zijn genummerd zoals in de editie Lievens (1985) om een vergelijking met de
nummering van de vragen in de Dialoog van Meester Eckhart en de onbekende leek (ed. Schweizer 1997)
mogelijk te maken (zie diagram in Inleiding, p. 19, n. 26). 14 abyssine: ‘afgrond’, niet in MNW; cf.
abys: ‘afgrond, diepte’ 16/7 Ende – ende: dit zinsdeel is vermoedelijk corrupt. Cf. Schweitzer, nr. 15,
r. 21: Ende al dat boven hemel es dat es een hongher ende.
P [34] Tekst geschreven door hand 5. 1 De tekst begint met een drie regels hoge lombarde. Het opschrift
is qua schrift noch kleur inkt te onderscheiden van de rest van de tekst.