Download pdf - Textualscholarship.nl

514 Het Wiesbadense handschrift folio 102vb-103rb
1984
1988
1992
1996
2000
2004
2008
2012
2016
2020
Want ic gheens sins in desen
comen en mach mitten sinne
ende ict mit reden niet en kinne,
so lijct gherne dat dit si
also verre boven mi,
dat ic moet weder in mi keren
ende laten mi tghelove leren.
Ic bins seker ende gewes,
nochtan en weet ic hoe dit es.
Hier en moet ic niet na gronden;
hets boven des menschen conden.
Ic wane, jonfrou, als ghi sijt
verwandelt in dus groot delijt,
dat hi u dan daer ghevet i smaken
ende in een gevoelen doet geraken,
dat spreken en mach geens menschen mont
noch ghevoelen des herten gront.
Want het is *boven allen sinnen;
dat weten allene diet ghewinnen |
ende aensien mit groter vromen
alsi boven hem selven comen,
dat si en connen gheen sins niet
seggen hoe hem is gesciet.
Maer dat overgoet dat daer es,
dat sijt seker ende gewes.
Anders moet hem des gebreken
dat sire yet of moghen spreken.
In dit gebruken moet men buten
altemale die zinne besluten,
want si zijn hier toe te cleyne,
si en connen nemmer meer so reyne,
dat si hier jegen gekinnen moghen
dat goet dat dingelen doet verhogen,
ende dat si nochtan niet en kinnen
na al zijn wesen noch minnen;
mit also vele als hijs wil geven,
so kinnen sijs, dat is haer bleven,
nochtan ist boven allen zinnen
ende mit sinnen niet en can gekinnen.
Wat mach ic daer of spreken dan
dat ic gekinnen niet en can?
K 2000 boven: hs. leven; cf. infra 2020
103ra