Download pdf - Textualscholarship.nl

508 Het Wiesbadense handschrift folio 101vb-102ra
1764
1768
1772
1776
1780
1784
1788
1792
1796
algader dan der minnen spel.
Ic rade dat ghi dit niet en ontsiet.
Here, en weet wat mi es gesciet, [JONFROUWE]
in can dit allene verdragen;
dorstic, ic sout hem gherne clagen.
Want wiste hi hoe mi es te moede,
het soude mi comen licht te goede.
En cans *oec niet langher helen,
Ic moet tonen mijn gespelen:
Filie Jherusalem, nunticate
dilectio quia amorem languet
Ay, dochter van Jherusalem,
nu doet wale ende condicht hem,
dat mi so sere heeft gewont
sin minne, en werde meer gesont.
Ic moet quelen ten si
dat hi troosten wille mi.
Maer woude hi mi gheven troost,
het is spel al dat mi noost.
Ist dat hi mijns so vele ontferme,
dat hi mi mitten rechten erme
omhelsen wille, die mi hevet
tot noch onthouden ende ghevet,
ende icken kinne in diere scrifturen,
ende minne inden creaturen,
ende mit minnen come so na,
dat icken int sacrament ontfa,
ende hi mine siele daer spiset,
ende gracie ende doghet wiset,
ende verlicht mi die sinne
ende ghevet mi daer dat icken kinne,
welc si dat quade ende oec dat goede,
ende sent mi dan in minen moede,
dat ic dat quade wille laten,
ende wil mi ter doghet saten,
B 1773/4, 1775/8 cf. Hoogl. 5:8
K 1771 hs. ec
V 1767 in: samentrekking van ic en 1773/4 Adiuro vos, filiae Hierusalem, si inveneritis dilectum meum,
ut nuntietis ei quia amore langueo