Download pdf - Textualscholarship.nl

584
588
592
596
600
604
608
612
616
33 Berijmde dialoog over het schouwende leven 477
die moest men teerst te manne gheven.
Dat doe was recht, dat is noch bleven.
Moyses, daer men of vint
dat hi was ons heren vrient,
hi hadde sine scape mit meniger pine
ghedreven in die woestine
ende hem sere ghehouden onder
eer hi mochte gesien dat wonder,
hoe den bome was gesciet,
die bernde ende verteerde niet.
U scape, jonfrouwe, sijn u vijf zinne,
die moeti halen inne.
Int inderste van der woestinen
sal u dat goet moghen verschinen
dat ghi begheert; u lief is bloede.
Daer om, jonfrouwe, soude hi node
u wisen sine minlicheit
voer tfolc die des niet en versteit,
ende dat spreect te sire bruut: |
Ducam eam in solitudinem et
ibi loquar ad cor eius.
Ic salse, seit hi, leden uut
in die woestine, daer ic allene
al dat ic wille ende mene,
jeghen hare herten spreken moghe,
so dat si haer mit mi verhoghe.
Jonfrou, mi dinket, des moeti beiden
ende hier om u te bat gereiden.
Van Moyses, daer ic of sprac eer,
seid *hi, so vinde ic noch meer:
dat hi noch menigherande pine
ghedoghen moest in die woestine
eer hi op den berch quam,
daer hi gods heymelicheit vernam.
Na Moyses her Josue,
B 601/2, 603/6 Hos. 2:14(16)
K 611 hs. Si
V 588 hem sere ghehouden onder: ‘was zeer deemoedig’; cf. MNW onderhouden, wederk. ww.: ‘deemoedig
zijn’ 595 verschinen: ‘ten deel vallen’ 596 bloede (blode): ‘schuchter’ 601/2 ducam eam in solitudinem,
et loquar ad cor eius
96ra