Download pdf - Textualscholarship.nl

470 Het Wiesbadense handschrift folio 94va-94vb
320
324
328
332
336
340
344
348
352
volcomelike hoet mitti steet.
Wiltuut doen, hets wel gedaen,
maer het sal in dinen wille staen.
Dune biste daer toe niet verbonden,
want en zijn niet meer sonden
daer die biechte of is gedaen
ende destu wilte in boeten staen.
Alle dese punten horen ter biechten,
saltu dijn herte daer mede verlichten.
Hier na volghet die biechte mitten werken,
dat is dattu salte dijn herte sterken
also sere in goeden dinghen,
dattu en ghene sake en bringhen
en moghen weder in die zonden,
daer du eerst mede waers gebonden;
noch doer vriende, noch doer noot,
noch oec om des lives doot,
sone saltu vallen niet neder
in die bose sonden weder.
Worpe ic scone gewasschen cleder
– die huden biecht, morgen valt weder –
selve willens in die gore,
men seide te rechte ic ware i dore.
Want het zijn na der heiliger lere
dat hi hout spot mit onsen here.
Also is dien ghesciet,
die biecht ende en betert niet.
Van desen so seit aldus
een wijs man, hiet Ysidorus:
Irriseo est et non penitens,
qui hoc agit quod penitet.
Hine biecht niet maer hout zijn spot,
die heeft gebroken gods gebod
ende des in biechten comet te rade; |
die vallet weder als hijt stade.
Hier na volget die vierde graet,
94vb
V 338 gore: ‘slijk, modder, vuil’ 340 Want – lere: betekenis onduidelijk; regel mogelijk corrupt 346/7,
348/50 cf. Thomas de Aquino, Summa Theologiae III a , q. 84, art. 10, arg. 4: Et Isidorus dicit, in libro de
summo bono, irrisor est, et non poenitens, qui adhuc agit quod poenitet 351 stade (staden): ‘uitstelt,
opschort’