Download pdf - Textualscholarship.nl

204
208
212
216
220
224
228
232
236
33 Berijmde dialoog over het schouwende leven 467
die doghen niet en dorste op slaen
maer ghinc staen achter waert
als i man die was vervaert,
ende sprac: Ontferme mijns, god here,
want ic bin i groot sondere.
Sijn hande sloech hi voer zijn herte
ende wijsde dat hi hadde smerte
ende rouwe om sijn boze leven;
daer om wart hem al vergheven.
Dine biechte sal oec wesen waer,
dattu niet en sprekes daer,
daer du weets sonder waen,
dattu selve heves misdaen.
Dijn selves misdaet saltu claghen;
niement en saltu bedraghen.
Dune salte di niet onsculdich maken
van enigherande saken
daer du sculdich ane bist;
daer toe en soeket ghenen list.
Die waerheit saltu spreken bloet,
eset cleyne oft iset groot.
Die sonden, hoe si is ghesciet,
diene saltu verdecken niet.
Mensche, oec sal[te] die biechte dijn
niet traghe maer haestich [in] sijn,
want dune weets hoe langhe du leves
of wanneer du dinen gheest op geves.
In welken du dan warts vonden,
ist in dogheden, ist in sonden,
in dien ordelt di onse here,
daer en doet gheen wederkere.
Wi hebben van Salomoene
dat hi sprac tot sinen soene:
Fili ne tardas converti ad dominum
et ne disceris de diem in diem.
Sone, dune salte niet vertragen
B 236/7, 238/41 Sir. 5:8(7)
K 226/7 sal ... die biechte ... sijn. Onzekere emendatie. De zin is met salte en in echter onbegrijpelijk.
V 217 bedraghen: ‘beschuldigen’ 236/7 Non tardes converti ad Dominum, et ne differas de die in diem