Download pdf - Textualscholarship.nl

452 Het Wiesbadense handschrift folio 90vb-91ra
160
164
168
172
176
180
184
188
192
196
die ie waren, ende die soffisanste,
hier af es die vrouwe gheboren.
Vander rosen sonder doren
es si comen van haers kints ghichte.
Si es een spieghel boven allen lichte,
blickende boven die planeten,
daer grote meesters ende propheten
vele af scriven ende doen ghewach,
ende segghen wel dat niement en mach
Marien edelheit vol prisen.
Op desen staf, in edelre wisen
so rust die helighe triniteit
alsmen inder scrifturen seit,
ende daer op moeti rusten mede
ende wi met u, in dien gods vrede.
Sone dorre wi ontsien en gheenen morghen
mar altoos leven sonder sorghen.
Dies onne ons die maghet vrie,
nu spreect haer teeren een Ave Marie.
Den andren staf willic haer teeren
bi harer suverheit ordineren
ende bi haer goedertierenheit mede.
Maria was so vol suverheden,
dat si nye te gheenre stonde
en dede noch pensede enighe sonde.
So goedertieren was si daer toe,
datse noyt mensce spade no vroe
en sach begripen in toornen moede.
So goedertieren was die vrouwe goede,
so dat hier omme dat hemelsche lam
in haer ruste ende menscheit nam, |
ende altemale die hemelsche scare,
die ruste talre tijt op hare.
Haer suverheit en canic niet volprisen,
want si mi so hoghe dinct risen,
datse god neven hem ghelijct.
Op desen staf, also het blijct,
so rust die sone ende die vader
ende die helighe gheest te gader,
alle drie in eenen persone.
V 160 soffisanste (soffisant): ‘aanzienlijkste’
91ra