Download pdf - Textualscholarship.nl

124
128
132
136
140
144
148
152
156
28 Den lof van Maria ghemaect op drie staven 451
als alle die werelt openbare,
sone mochten si in goeden trouwen
den lof van onser liever vrouwen
niet vol eeren, vol dancken, vol loven,
haer ghenade en gaen altoos boven.
Want si begorde die triniteit,
dat alder werelt was onghereit.
Nu laet ons hare spreken na,
haer te loven Ave Maria.
Als dese twee meesters dit hebben gehoort,
hebben si Jacobe gheandwoort
ende spraken aldus: Meester Jacob,
die meesterie gheven wi u op,
want ghi hebt den lof van Marien
boven ons ghesproken, dies wi lien,
ende nu begheren wi voort aen u,
dat ghi ons eenen staf wilt gheven nu
in onse hant van Marien doghet
ghemaect, daer wi bi werden verhoghet
ende daer wi op, als ons sal lusten,
bi nachte ende bi daghe op rusten
ende ooc leven sonder sorghen |
vandes avonds tote morghen.
Wi willen haer teere spreken voren
Ave Maria, der maghet vercoren.
Doen sprac Jacob van Merlant:
Edel meesters ende wide becant,
uwen groten ootmoet wildi hier toghen
ende wilt mi boven u verhoghen.
Dies ic seker niet en ben weert,
mer na dat ghi van mi begheert
eenen staf vander doghet Marien,
so wil icker harer teeren maken drie.
Den iersten willic aldus beghinnen
op dedelheit der coninghinnen,
der moeder gods, der maghet scone.
Van xii coninghen die droeghen crone,
die dedelste ende die faelianste,
V 127 begorde (begorden): ‘droeg, was zwanger van’ 159 faelianste (valiant): ‘edelste’
90vb