Download pdf - Textualscholarship.nl

390 Het Wiesbadense handschrift folio 71rb-71vb
964
968
972
976
980
984
988
992
996
Ende ic sach eenen anderen sterken engel, nederclimmende
vanden hemel ommegecleet met eenre wolke. Cristus die heere,
enghel des groten raeds, es nederghegaen vanden hemel; dat es, hi heeft
hem verootmoedicht, aennemende een forme des knechts, ommeghecleet
metten wolken des vleeschs, ende een reghenboghe om sijn hooft,
dat es, over die goede, volduren de beloefnissen der ghenaden, of die
werelt wedermakende.
Ende sijn aenschijn was als die sonne etc. Dat es, doen die bekennisse
ons heeren was gheopenbaert inder glorien sijnre opverstandin -
ghen, doen werden sine voete, die opten berghen souden ewangelizeren
ende condighen den vrede, verlicht metten viere des helichs gheests
ende bestedicht als i calum pne. Of biden aensichte es te verstane die
ghone daer dat beelde gods in lichtet, ende heeft warighe kennisse der
sonnen der gherechticheit Jhesu Cristi, ende in sine daer hi op
staet, sijn vaste int ghelove, die ander lidende ende verlichtet vanden
heilighen ghelove.
Ende hi hadde in sine hant etc. Dat es dat boec daer boven of gheroert
es, dat langhe besloten was ende die ghenade gods ten lesten ondede,
op dat, alse die prophete seit, die dove ooc hoorden.
Ende hi sette etc. Dat bediet die stercste int ghelove te predekene
optie zee, dat es op die ghone die meest inden sonden vloien.
Ende sinen luchtren opter eerden. Ende den luchtren voet, dat
sijn die mindre predicaren opter eerden, dat es op die gone die in eni -
gher manieren hem onderstanden inden lidene, al en gheloefden | si
niet overmids hem.
Ende hi riep etc., als een leeuwe verveernisse inbrenghende. Die vii
donre sijn dat selve dat die bosunen sijn die nu gheroert sijn.
Ende doen die vii donre etc. Dat es, die verborghentheit der kerstenre
ghelove en[de] openbaren hen allen niet, om dat si niet onachtsam
en worden, noch en sluutse voor die goede niet, op dat si niet alle
verborghen en bliven. Ende also seide ooc die enghel tot Daniel, den
prophete: Teekent dat boec ende sluut die redene toter ghesetter tijt
toe.
Ende die enghel zwoer bi etc. Want hi heeft ghesproken: Hemel
ende aerde sullen vergaen, maer mine woorde en selen niet vergaen.
Ende die stemme die ic hoorde vanden hemel anderwerf sprekende.
Bi welken enghel Cristus es te verstane, daer die heilighe ker-
10:1
10:2
10:3
10:4
10:5/6
10:8
71va
B 964 cf. Jes. 9:6 971/2 cf. Rom. 10:15 980 Jes. 29:18 987 cf. Am. 3:8 991/2 Apok. 22:10 993
Dan. 12:4 995/6 Mat. 24:35
K 975 Hier lijkt een zelfst. nw. te ontbreken waar de bepaling daer hi op staet betrekking op heeft. De zin
is grammaticaal onzuiver. Er is geen parallel in de Latijnse brontekst.