Download pdf - Textualscholarship.nl

346 Het Wiesbadense handschrift folio 58rb-58va
1
4
8
1
4
1
4
[13 RIJMSPREUKEN]
Lesen ende beden ende contemleren,
dese iii en doghen niet sonder verstaen.
Scoenheit ende rijcheit ende cracht,
dese iii en hebben gheene macht
sonder wijsheit.
Oetmoet, miltheit ende mate,
dese iii en doghen niet zonder caritate.
Ghierijcheit, nijdecheit ende verradenysse,
dese iii sijn der zielen verdoemenysse.
[14 RIJMSPREUK]
Nijt, vrese, minne ende miede,
dese vier poynte doen dat de liede
haer recht vonnysse verkeren,
daer si hem selven bi onteren.
[15 RIJMSPREUK]
Dese nacht moghen wij ghenesen,
maer die nacht daert altoes nacht sal wesen
ende nemmermeer en sal worden morghen,
voer dieen nacht moghen wij wel sorghen.
[16 RIJMSPREUK]
Si concedis, non reabebis; si rehabebis, non tam cito; si tam cito, non
[13.1]
[13.2]
[13.3]
[13.4]
V [14] 1 miede: ‘geldzucht’
[16] Deze rijmspreuk is een variant op een bestaande zegswijze: Si praestabis, non habetis; si habetis, non
tam bene; si tam bene, non tam cito; si tam cito, perdis amicum. Cf. Walther 1963-1969, dl. 4, nr. 28852b.
P [13-16] Teksten geschreven door hand 7, in schrift van verschillende grootte en type (cursiva, textualis/cursiva).
Tekst 13 en 14-16 zijn duidelijk van elkaar gescheiden door lijnen waartussen opvullende
versiering is aangebracht (zie afb. 12, p. 40).
[15] 2 wesen: vanwege ruimtegebrek rechts boven de regel toegevoegd.
[14]
[15]
[16]