Download pdf - Textualscholarship.nl

336 Het Wiesbadense handschrift folio 56ra-56va
700
704
708
712
716
720
724
728
732
Non erat ille lux Iohannes;
Hi en was tlicht niet, noch en es.
Al was miracule an hem ghedaen
dat hi ghewonnen was ende ontfaen
in miraculen, bi wille van gode,
Johannes bi sijns selfs ghebode
en mocht geen miracule pleghen
ane den lieden in den weghen,
die in evele hadden wee:
Sed ut testimonium perhiberet de lumine;
maer op dat hi soude verbaren
tghetughe vanden lichte claren
dat dien viant verdriven conde
met ghebode zijns selfs monde;
dat es die [die] reine weerde Crist,
die zone, die gheboren ist
ute den vader sonder beghin.
Des vader moghentheit leet daer in,
die nemmermere in hem verga:
Erat lux vera. |
Het es dat ghewareghe licht,
dat ons allen verlossen mocht
uter deemsterheit van zonden,
als ons die evangelien orconden,
die waer ghemaect sijn van hem:
Que illumina[n]t omnem hominem;
die alle minschen verlicht haet
met sijnder conincliker daet,
ghecroont tot onser zalicheit;
ghestreden heeft zine menscheit
voor onse zonden ridderlijc,
ende heeft ons te hemelrijc
den pat ghewiset recht voort,
ende heeft die helle ghescoort,
daer hi zine lieve vriende uut nam:
Ysaac, Jacob ende Abraham,
ende al dat ane hem ghelooft
B 699 Joh. 1:8 708, 709/10 Joh. 1:8 718, 719 Joh. 1:9 724, 725 Joh. 1:9
V 725 haet (hebben): ‘heeft’, 3e pers. enkv., oostelijke variant (Mhd.)
P 712 met: et toegevoegd boven de regel. 722 evangelien: hs. eungelien met superscript atje boven un
56rb