Download pdf - Textualscholarship.nl

330 Het Wiesbadense handschrift folio 54vb-55rb
496
500
504
508
512
516
520
524
528
Des moet hi sijn ghebenedijt
die ons maecte staet ende tijt
metten woorde dat niet was dom:
In principio erat verbum.
Doe dwoort maecte al beghin
doe hadde dwoort beghin in.
Apud deum was dwoort bi gode,
doe dwoort stont tsinen gebode
ende ewicheit was hem by;
recht als een mensche die zij
machtich te sprekene of hi wille |
ende zwighet al willens stille.
Dwoort was bi hem inden sin;
als dwoort ons comt, heeft anebeghin.
Dwoort was god, want zine cracht
heeft int woort alles dincs macht.
Et deus erat verbum, dat es waer,
want het tughen openbaer
sonne, mane, planeten, sterren,
die wi wel aenzien van verren;
die fiermamenten metten zwerken,
dat niement can *gewerken
selc een werc van hier beneden
met macht ende met menschen leden.
Dat zoete woort hevet al bevaen
al dat werc dat wi zien aen.
Hoc erat in principio;
dwoort was inden beghinne also
so het nu sij meer no min,
daer en es geen vergaen in.
Hen heeft preteriti noch futuri,
maer het is altoes presenti.
Apud deum was dwoort gode by,
want het van hem niet ghesceiden zy.
Dwoort datmen ons van gode leert,
B 498, 499/500 Joh. 1:1 501 Joh. 1:1 511 Joh. 1:1 521 Joh. 1:2 527 Joh. 1:2
K 516 hs. gemerken; cf. Blommaert, vs. 520: ghewerchen
V 525 Hen: samentrekking van het en
P 511 dat es waer: toevoeging door hand 7 (textualis), met links ervan een versierseltje.
55ra