Download pdf - Textualscholarship.nl

236
240
244
248
252
256
260
264
268
12 Augustijnken, Expositie op het Sint-Jansevangelie 323
Nolite fieri sicut equus et mulus
in quibus non est intellectus.
Niet en ghelooft als mule ende paert,
daer nie verstantenis in en waert,
maer ghelooft nader ingle sin,
daer doget ende redene es in.
Die engle, dat proeven wij,
hebben anima rationali.
Ende hebben si die redene niet verstaen,
sine hebben arch no wel gedaen,
niet meer dan eene beste doet,
die niet wijs is no vroet.
Nu heeft god tot ons ghesien
ende gaf ons van allen drien,
dat wij niet moghen spreken
dat ons bi een yet mach ghebreken.
Wassende ziele en gevoelt niet
als bome ende cruut men ane ons ziet,
dat es aen nagle ende aen haer.
Merct zelve oft ic segghe waer:
het wast ende gevoelt nicht.
Ghevoelende ziele es ons ghesticht
in vleesche ende in bloede root.
Met ons allen cleene ende groot,
met allen englen enghellijc, |
hebben wi eene ziele redenlijc,
die al die zelve zinne heeft
die god den inghelen ghegheven heeft.
En hadden wi der memorien niet,
hoe jammerlike waer ons gheschiet.
Maer van zonden wi bescouwen
te comene ane een gans berouwen
van den sonden die leden waren;
dit doet memorie openbaren.
Ende hadden wi dan verstantenes gene,
so waer onse ghelove cleene;
B 233/4, 235/6 Ps. 31(32):9
V 243 beste: spellingvariant van beeste 253 nicht: ‘Duitse kleuring’ van het Middelnederlands; cf. 334
P 239 proeven: lezing onzeker. Hs. heeft na proeu een of twee onleesbare letters extra.
53va