Download pdf - Textualscholarship.nl

320 Het Wiesbadense handschrift folio 52va-53ra
120
124
128
132
136
140
144
148
152
Ende of ghi dan weten wilt
waer omme het was onse zalichede
dat Adam brac ende misdede,
ende waer omme Lucifer ooc met
ute hemelrike was gheset,
ende viel inden helschen gronde,
ende waer mede dat hi dede zonde,
dat seldi hier vinden wale;
ende waer omme uter hemelscher zale
engle vielen, ende dier in bleven met
noch zondeghen mogen, dat wel wet,
dat seldi weten hier in binnen;
god helpe mi ten rechten zinnen.
Doe caritas, die rechte minne,
die die godlike gheest hadde inne,
omtrent hem woude geselscap haen,
doe hief hi metter wijsheit aen, |
wil ende mogentlike woort,
ende sciep tijt ende stat hier voort.
Want vorwaer so wet dat
god en hadde tijt no stat,
eer dat hise hem zelven sciep,
daer hi niemen over en riep.
Den hemel claer, dat fiermament,
sterren, planeten daer omtrent
sciep hi al in zijn ghewoude,
ende al door des menschen houde.
Daer in sciep hi gheesten bloot,
ende gaf hem tot haerre noot
vijf sinne gheestelijc;
doe hietent gheesten engellijc;
anders en hadden zi voor goods oghen
nemmermeer ghesondigen moghen,
en hadden si den zin niet ghehadt.
Vijf sinne waren in hem ghesadt:
memorie, wil, verstantenis, woort,
52vb
V 127 dier: samentrekking van die er 144 des menschen houde: ‘uit genegenheid voor de mens’; cf. MNW
houde 145 gheesten bloot: cf. Blommaert, vs. 143: gheest ende bloet
P 143 in: vermoedelijk door hand 7 geschreven, in plaats van een verwijderd woord.