Download pdf - Textualscholarship.nl

318 Het Wiesbadense handschrift folio 52ra-52va
44
48
52
56
60
64
68
72
76
80
in hem ruert dat men rueren ziet,
ende hi en ruert hem min no meer;
in hem en ruert liden no zeer.
Die vader der godliker glorien
es eene eewighe memorie,
die oversach zonder beghin
al dat beghin mocht bringhen in.
Verstantenes, dat es die zone,
sonder beghin gheboren scone
uter memorien, die es vader.
Voorgaende ute hem beede gader
es een wil, dats die heilighe gheest.
Ende geen van drien en es meest; |
niet drie gheeste in een vertonen,
maer een gheest in drie personen.
Verstantenes die zone versteit,
memorie den vader der wijsheit;
al die wijsheit die in hem zijn,
welc die heilighe gheest gheeft schijn
ute den vader ende ute den zone.
In elken deser drie persone
rust die een in den andren,
onghescheiden zonder wanderen;
in den enen persoen es dander niet,
gheen zonderlingher wille gheschiet,
den enen persoen es andren besonder.
In desen drienvuldighen wonder
was een woort bi sonder gront;
maer want elc persoen verstont
deen den andren in eenen wesen bloot,
en was daer geens sprekens noot.
Eens van substancien so sijn sy,
dus was dat woort gode by
ende onghescheiden in sire macht.
In dat woort lach al die cracht
sijnre godliker moghenthede,
daer hi al sine werken ute dede.
Want hine hadde vleesch no been,
bloet no ader nerghent geen.
K 52 Hs. voorgaende: ‘voorafgaand’; dit is het tegendeel van wat bedoeld is.
52rb