Download pdf - Textualscholarship.nl

12
16
20
24
28
32
36
40
11 | 12 Augustijnken, Expositie op het Sint-Jansevangelie 317
Ende an mi, god der zalicheit,
so wilic met zoeter leren
dit ewangelium exponeren
omme tghelove te sterkene met |
van onser kerstenliker wet,
daer goede kerstene leven inne.
In goods namen ic beghinne,
in mire hulpen blive Jhesum.
In principio erat verbum;
vore dat aenbeghin was i woort,
ende god was dwoort, seit hi voort:
Et verbum erat apud deum.
Hi spreect: et deus erat verbum;
ende god is twoort, seit hi naer.
Hoe salmen dit verstaen claer,
dat dat woort hadde aenbeghin
ende god beghin heeft meer no min?
Dwoort was god ende god was twoort;
so moghen die lieden segghen voort:
Es god dat woort daer beghin an,
so hadde god i beghin dan.
Nu willic u segghen waer by
god dat woort zelve zy,
ende eer dat woort ye began,
hoe dat woort bi gode was nochtan,
ende hoe men beghin *ant woort bekende,
ende god beghin en heeft noch ende.
Die almogende godheit
es een gheest der drievuldicheit,
die alle steden vol besittet
ende en gheen dinc en besmittet.
Ende buten hem sone [en] es niet;
B 18, 19 Joh. 1:1 20, 21 Joh. 1:1 22, 23 Joh. 1:1
K 20 bi: toevoeging op basis van Blommaert, vs. 19 29 leit: toevoeging op basis van Blommaert, vs. 27
35 Hs. antwoort. De enclitische vorm van ane het woort werd begrepen als het substantief antwoort. Cf.
Blommaert, vs. 33: aen ’t wort.
V 10 an (onnen): ‘gun’
P 25dat (2): toegevoegd links van de regel, vermoedelijk door hand 7. Invoegtekens (punten) in de regel en
in de marge. 41 Overbodige en foutieve toevoeging van en boven de regel, mogelijk ook door hand 7.
52ra