Download pdf - Textualscholarship.nl

30 Het Wiesbadense handschrift
gedegenereerd tot een doorgaans horizontaal dun haaltje halverwege de
schacht; de ronde eind-s is een zogenaamde ‘rug’-s. 45
Hand 1 schreef ook het grootste deel van eenheid Ib: hij kopieerde de
Middelnederlandse vertaling van Gersons Miroir de l’ame (tekst 7) en liet
daarop, na enkele regels wit, nog drie korte gebeden (tekst 9-11) volgen.
Eenheid Ib (f. 45-60) heeft een niet volledig te doorgronden samenstelling.
Zij omvat allereerst de katernen 4 en 5; het eerste katern bestaat uit vijf, het
tweede uit twee bifolia, samen f. 46-59. Beide katernen hebben perkamenten
hartstrookjes. Het blad dat aan katern 4 voorafgaat, f. 45, is door
middel van een perkamenten opzetstrook gekoppeld aan het blad dat op
katern 5 volgt: f. 60. Op de voorzijde van f. 45 is een tekening gelijmd; op
de versozijde van f. 60 was dat ook het geval, maar deze tekening werd verwijderd.
Langs de binnenrand van f. 60v is een strook gladbruin papier geplakt,
die over f. 61r doorloopt. 46
De vertaling van Gersons Miroir de l’ame begint op f. 45v. De binnenmarge
van deze bladzijde wordt vrijwel volledig ingenomen door de perkamenten
opzetstrook. Mogelijk vormde f. 45 oorspronkelijk het voorste
blad van het buitenste bifolium van katern 4. Dat zou dan, net als katern 1
en 3, een senio geweest zijn. De drie gebeden die hand 1 verder nog afschreef,
beslaan f. 50vb10-51vb34. Daarmee eindigde zijn kopieerwerk op
het tweede blad van het dubbelblad f. 50^51. Dit is het binnenste bifolium
van katern 4, dat als enige in de codex een fleur-de-lys als watermerk heeft.
In feite had hij het kunnen weglaten. Het deel dat hand 1 ‘inleverde’, bestond
daarmee uit vier katernen, samen 50 bladen; de laatste vijf folia van
katern 4 (f. 51-55) liet hij onbeschreven.
Hand 2
In kolom 51vb begon hand 2, na enkele regels wit, zijn afschrift van Augustijnkens
Expositie op het Sint-Jansevangelie. Dit gedicht (tekst 12) loopt
door in de binio f. 56-59, die aan katern 4 werd toegevoegd. Het gedicht
eindigt daarin bovenaan kolom 58rb, met driemaal amen op r. 2. Het afschrift
is de enige bijdrage van hand 2 aan de codex.
Het schrift van hand 2 is een textualis die iets groter en net iets ronder is
dan die van hand 1 (zie hiernaast, afb. 3). De a is steeds een ‘hokjes’-a; en
de kopiist maakt graag gebruik van rondboogverbindingen, met diezelfde
a. De ronde r wordt gebruikt na een o, na een b, (ronde) d, p en v, en soms
na een e en a; de ronde slot-s is achtvormig, met als basis een ‘omgekeerde
46 Deze moderne restauratie verklaart waarschijnlijk ook waarom in de binnenrand van f. 45 de
oorspronkelijke middenvouw zichtbaar is; de zes enkelvoudige sneetjes daarin corresponderen
met de positie van de huidige (dubbele) bindingen en de kettingsteken.
47 Cf. Gumbert 1974, 249.