Download pdf - Textualscholarship.nl

3744
3748
3752
3756
3760
3764
3768
3772
3776
5 Wech van salicheit 265
scernen ende dese gramscap, dat oercont wel sente Augustijn, daer | hi
seit dat onder die verdoemde in die helle es al quaet ende al onwert -
scap.
Ende die neghende pine der vermalendider in die helle na der ziele,
die spruit ute der ongheoerdeneertheden vander memorien of vander
gedenckenissen. Want ghelijc dat die gedenckenisse es ghegheven den
mensce van gode om dat hi tgoede dat hi metter redenen kent ende metten
wille verkiest, metter ghedenckenisse vaste aen hem binden soude,
waer bi dat hi altoes also in die minne van dien goede bliven soude also
vorseit es, also hebben die vermalendide ghedenckenisse, maer dats alleene
van dien quade, dats vanden sonden die si metten wille hebben
vercoren, ende van dien wraken van dien sonden die si met redenen op
hem kennen. Waer bi, also die Meester van Sentencien seit, dat si om
gode niet en moghen pensen, noch goeds ghedenken, ende also noch
vele min geminnen, want, also hi seit, der verdoemdre es so groot dat
bevoelen vanden pinen, dat si els niewer omme sullen moghen pensen
no ghedencken. Ute deser ongheordeneerder geden ckenissen so spruit
die neghende pine na der sielen, dats eene vreese dat hem lieden noch
meere of noch ergher pine mach ghescien. Van deser pinen so sprect
onse heere selve bi sinen prophete Moyses inden vijften boec der biblen,
daer hi sprect vanden pinen der verdoemdre, ende seit aldus: Van
buiten salse sniden dat sweert ende van binnen die vreese. Dese vreese
en es el niet dan wanhope, daer af dat sente Augustijn seit, dat in die
helle onder die verdoemde es wanhope van allen goede.
Dus so sijn oec ix pinen der verdoemdre na der zielen, spruitende uter
ongheordeneertheden vanden crachten der sielen vorseit.
Dats uter ongheoerdeneertheden vander kennissen, so sal daer sijn
onder die vermalendide bedonckertheit van allen redenen. Dats deerste
pine van hem lieden na der sielen.
Daer sal sijn onder hem lieden verghetenisse vander heiliger scrifture
van gode ende van allen goede. Dats dandre.
Daer sal sijn onder die verdoemde eenpareghe ghedenckenisse van
haren sonden. Dats de derde.
Ende uut deser eenpareger ghedenckenisse van sonden ende van haren
quaden wille, so volchter noch ii, dats ute dien eewigen, quaden
wille, | so volghet dat si moeten sijn in eewiger pinen sonder enighe
ruste, ende dat sullen si op hem selven kennen. Dits de vierde pine.
B 3754 plaats uit Petrus Lombardus n.g. 3762/3 cf. Deut. 32:25
38rb
38va
V 3751 vorseit: cf. 3695/7 3767 vorseit: cf. 3748/65 3769 bedonckertheit: niet in MNW, hier ‘verduistering,
verwarring’